| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Konstantin Jegorowicz Makowski (ros. Константи́н Его́рович Мако́вский; ur. 20 czerwca?/2 lipca 1839 w Moskwie, zm. 17 września?/30 września 1915[potrzebny przypis] w Petersburgu) – rosyjski malarz akademicki, członek stowarzyszenia Pieriedwiżników, brat Władimira Makowskiego, ojciec Eleny Luksch-Makowsky (Jeleny Makowskiej).
Był synem Jegora Iwanowicza Makowskiego, jednego z założycieli Moskiewskiej Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury. W domu rodzinnym bywali Karł Briułłow i Wasilij Tropinin. W latach 1851–1858 uczył się w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury u wychowanków Briułłowa: Siergieja Zarianko, Michaiła Skottiego i Apollona Mokrickiego. Studia ukończył otrzymując tytuł artysty III klasy.
W roku 1858 rozpoczął Konstantin Makowski studia na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Już w roku 1860 zaczął uczestniczyć w wystawach studentów Akademii. W roku 1863 został wybrany do uczestnictwa w konkursie o wielki złoty medal, ale odmówił malowania obrazu na temat mitologii skandynawskiej i opuścił Akademię bez uzyskania dyplomu.
Zaczął tworzyć obrazy o tematyce z codziennego życia. W roku 1870 stał się członkiem stowarzyszenia Pieriedwiżników.
Po podróży do Egiptu i Serbii zainteresował się problematyką koloru I formy.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku zajął się portretami i malarstwem historycznym. Na Wystawie Światowej w Paryżu 1889 otrzymał wielki złoty medal za obrazy „Śmierć Iwana Groźnego”, „Sąd Parysa” i „Demon i Tamara”. Krytycy o poglądach demokratycznych uznali to za odstępstwo od ideałów Pieredwiżników.
Makowski zginął w Petersburgu w wypadku ulicznym, gdy tramwaj najechał na jego powóz.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
