Konkurs Piosenki Eurowizji 1998
Informacje ogólne
Finał

9 maja 1998

Miejsce

National Indoor Arena,
Birmingham (Wielka Brytania)

Nadawca

British Broadcasting Corporation (BBC)

Prowadzący

Terry Wogan
Ulrika Jonsson

Informacje dodatkowe
Kierownik wykonawczy

Christine Marchal-Ortiz

Występ interwałowy

Jupiter, Bringer of Joviality

Uczestnicy
Powrót

 Belgia
 Finlandia
 Izrael
 Rumunia
 Słowacja

Rezygnacja

 Austria
 Bośnia i Hercegowina
 Dania
 Islandia
 Włochy
 Rosja

Łącznie

25 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zero punktów

 Szwajcaria

Zwycięzca

 Izrael

Reprezentant

Dana International

Piosenka

Diva

Muzyka

Tzvika Pick

Tekst

Yoav Ginai

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1997 1999 ►

43. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany 9 maja 1998 w Birmingham.

Konkurs prowadzili Ulrika Jonsson i Terry Wogan. Zwyciężyła Dana International reprezentująca Izrael z piosenką „Diva”, którą napisali Tzvika Pick i Yoav Ginai[1]. Wyniki konkursu wzbudziły zainteresowanie mediów zarówno w Izraelu, jak i w całej Europie[potrzebny przypis], gdyż była pierwszą otwarcie transpłciową artystką, która wygrała konkurs[1].

Konkurs w 1998 był pierwszym, w którym o wynikach zdecydowali telewidzowie, oddając głosy za pośrednictwem telefonów[1]. Było to również ostatnie widowisko, podczas którego wykonawców akompaniowała orkiestra, oraz ostatni, w którym utwór wykonywany musiał być wyłącznie w języku ojczystym. Pamiętny jest również dlatego, że losy zwycięstwa przesądziły się dopiero przy przyznawaniu punktów przez ostatni kraj[potrzebny przypis].

Lokalizacja

Lokalizacja Birmingham na mapie Wielkiej Brytanii.

Miejsce organizacji konkursu

Brytyjski nadawca publiczny British Broadcasting Corporation (BBC) otrzymał prawa do organizacji 43. edycji konkursu dzięki wygranej zespołu Katrina and the Waves z piosenką Love Shine a Light, reprezentującego Wielką Brytanię podczas konkursu w 1997 roku[2]. W sierpniu tego samego roku BBC ogłosiło, że konkurs w roku 1998 odbędzie się w hali National Indoor Arena w Birmingham[3].

Był to ósmy Konkurs Piosenki Eurowizji, którego gospodarzem była Wielka Brytania[a] oraz pierwszy, który odbył się w Birmingham. Gospodarzami wcześniejszych edycji wydarzenia organizowanych w Zjednoczonym Królestwie były: Londyn (1960, 1963, 1968 i 1977), Edynburg (1972), Brighton (1974) oraz Harrogate (1982)[2].

National Indoor Arena w Birmingham jest wielofunkcyjną halą widowiskowo-sportową. Obiekt został otwarty w 1991 roku; przed konkursem Eurowizji w hali odbywały się m.in. Mistrzostwa Świata w Badmintonie (1993) oraz Mistrzostwa Świata w Netballu (1995)[4][5][6]. Hala była także głównym miejscem nagrywania brytyjskiego programu telewizyjnego Gladiators[7].

Przebieg konkursu

Kontrowersje

Reprezentant Niemiec Guildo Horn zaskoczył przedstawieniem, które zakończył wspinaczką po rusztowaniu sceny[1]. Kontrowersyjnie wybrany do reprezentowania Niemiec, był krytykowany przez niemieckich dziennikarzy. Jego przygotowania do występu były szeroko komentowane w lokalnych mediach. Po zdobyciu siódmego miejsca w kraju zapanowała guildowa gorączka, a jego wynik uznawany był przez prasę jako „odrodzenie dla konkursu w Niemczech”[potrzebny przypis].

Po konkursie nastąpiła korekta głosowania – podczas ogłaszania wyników z Hiszpanii omyłkowo przyznano 12 punktów Izraelowi zamiast Niemcom[1].

Jednym z najbardziej pamiętnych momentów konkursu była gafa popełniona przez prowadzącą podczas głosowania. Słysząc, że holenderska podawaczka punktów, Conny van den Bos, brała wcześniej udział w konkursie (w 1965), Ulrika Jonsson odpowiedziała: To było dawno temu?, po czym nastąpiły śmiechy i buczenie publiczności, spowodowane pozornie obraźliwym[co w tym obraźliwego?] komentarzem[potrzebny przypis].

Kraje uczestniczące

W konkursie uczestniczyło 25 krajów, w tym debiutująca w stawce Macedonia[1]. Belgia, Finlandia, Izrael, Rumunia i Słowacja powróciły do konkursu po przerwie[potrzebny przypis], natomiast Austria, Bośnia i Hercegowina, Dania, Rosja i Islandia nie wzięły udziału, ze względu na niską średnią punktów z poprzednich pięciu lat[1]. Rosja[potrzebny przypis] i Włochy nie transmitowały[potrzebny przypis] konkursu, bo wycofały się z udziału na czas nieokreślony[1]. W 1998 rosyjski nadawca Pierwyj kanał przygotowany był do rozpoczęcia wewnętrznych preselekcji, ale zorientował się, że z powodu słabych wyników w poprzednich latach Rosja nie mogłaby wziąć udział w 1998. Plotki mówią, że Kanał 1 planował wymienić Tatianę Owsienkę jako swoją reprezentantkę z piosenką „Solnce mojo”. Ponieważ Rosja nie brała udziału, Kanał 1 nie transmitował konkursu w 1998[potrzebny przypis].

Powracający uczestnicy

W 43. Konkursie Piosenki Eurowizji wystąpiło kilku wykonawców, którzy uczestniczyli w konkursie w przeszłości. W skład zespołu Alma Lusa reprezentującego Portugalię wszedł José Cid, uczestnik konkursu w 1980. Reprezentantką Chorwacji była Danijela Martinović, członkini zespołu Magazin biorącego udział w finale konkursu w 1995.

Wyniki[8]

L.p. Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1  Chorwacja chorwacki Danijela Martinović „Neka mi ne svane” 5 131
2  Grecja grecki Dionysia Karoki-Georgopulu i Talassa „Mia krifi ewaestisia” 20 12
3  Francja francuski Marie Line Marolany „Où aller” 24 3
4  Hiszpania hiszpański Mikel Herzog „¿Qué voy a hacer sin ti?” 16 21
5  Szwajcaria niemiecki Gunvor Lass ihn 25 0
6  Słowacja słowacki Katarina Hasprova „Modlitba” 21 8
7  Polska polski Sixteen To takie proste 17 19
8  Izrael hebrajski Dana International Diva 1 172
9  Niemcy niemiecki Guildo Horn & Die Orthopädischen Strümpfe „Guildo hat euch lieb!” 7 86
10  Malta angielski Chiara The One That I Love 3 165
11  Węgry węgierski Charlie „A holnap már nem lesz szomorú” 23 4
12  Słowenia słoweński Vili Resnik „Naj bogovi slišijo” 18 17
13  Irlandia angielski Dawn Martin „Is Always Over Now?” 9 64
14  Portugalia portugalski Alma Lusa „Se eu te pudesse abraçar” 12 36
15  Rumunia rumuński Mălina Olinescu „Eu cred” 22 6
16  Wielka Brytania angielski Imaani „Where Are You?” 2 166
17  Cypr grecki Michalis Chadzijanis „Yenesis” 11 37
18  Holandia niderlandzki Edsilia Rombley „Hemel en aarde” 4 150
19  Szwecja szwedzki Jill Johnson „Kärleken är” 10 53
20  Belgia francuski Mélanie Cohl „Dis oui” 6 122
21  Finlandia fiński Edea „Aava” 15 22
22  Norwegia norweski Lars A. Fredriksen „Alltid sommer” 8 79
23  Estonia estoński Koit Toome Mere lapsed 12 36
24  Turcja turecki Tuzmen „Unutamazsin” 14 25
25 Macedonia Północna Macedonia macedoński Vlado Janevski „Ne zori, zoro” 19 16

Tabela punktacyjna

Legenda:
Czerwony: Widzowie
Niebieski: Jury
Głosujący
Suma punktów Chorwacja Grecja Francja Hiszpania Szwajcaria Słowacja Polska Izrael Niemcy Malta Węgry Słowenia Irlandia Portugalia Rumunia Wielka Brytania Cypr Holandia Szwecja Belgia Finlandia Norwegia Estonia Turcja Macedonia
Uczestnicy konkursu Chorwacja 131 5 8 1 5 10 6 10 10 10 12 3 2 2 7 4 3 5 3 6 3 4 12
Grecja 12 12
Francja 3 1 2
Hiszpania 21 1 4 6 3 4 3
Szwajcaria 0
Słowacja 8 8
Polska 19 2 5 2 10
Izrael 172 10 12 10 10 10 7 12 7 6 12 7 5 10 6 5 10 10 3 7 5 8
Niemcy 86 3 12 12 8 8 10 6 6 12 7 1 1
Malta 165 7 6 6 5 8 12 8 7 8 7 3 12 5 12 5 8 6 8 5 12 5 10
Węgry 4 1 1 2
Słowenia 17 3 2 5 4 3
Irlandia 64 2 2 4 2 2 6 6 1 1 8 8 1 4 2 8 7
Portugalia 36 1 10 6 2 2 2 2 1 6 4
Rumunia 6 6
Wielka Brytania 166 12 7 3 3 3 1 7 12 1 8 10 5 5 6 12 8 7 7 6 8 5 8 12 10
Cypr 37 4 12 5 1 1 1 4 4 3 2
Holandia 150 10 8 5 4 7 6 5 8 6 7 12 10 7 10 8 12 7 8 7 3
Szwecja 53 3 4 8 2 1 5 6 10 12 2
Belgia 122 4 7 7 4 7 12 5 4 3 3 6 7 8 7 6 10 2 7 6 1 6
Finlandia 22 10 1 10 1
Norwegia 79 8 1 4 4 3 5 5 10 4 3 4 3 3 12 4 2 4
Estonia 36 2 8 1 4 2 1 2 4 12
Turcja 25 5 12 2 1 5
Macedonia 16 6 3 4 3

Uwagi

  1. Wielka Brytania w 1998 roku ustanowiła nowy rekord pod względem liczby organizowanych edycji konkursu, wcześniej przez rok zajmując 1. miejsce ex-aeqo z Irlandią. Wielka Brytania rekordzistą pozostaje do dnia dzisiejszego - wynik został jednak poprawiony dzięki przyznaniu Wielkiej Brytanii organizacji konkursu w 2023 roku.

Przypisy

  1. a b c d e f g h Birmingham 1998 - Overview, Final (Diva International) [online], eurovision.tv [dostęp 2022-12-17] (ang.).
  2. a b United Kingdom [online], Eurovision Song Contest [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  3. Birmingham to stage Eurovision [online], The Irish Times, 9 sierpnia 1997 [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  4. Arena Birmingham [online], Birmingham City Council [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  5. Geoff Hinder, Yonex All-England Badminton Championships – Venues [online], National Badminton Museum [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  6. Birmingham 1995 [online], World Netball [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  7. Roz Laws, Remember ITV's Gladiators? See stars reunite in Birmingham after 15 years [online], Birmingham Live, 13 sierpnia 2015 [dostęp 2023-08-08] (ang.).
  8. Final of Birmingham 1998 [online], eurovision.tv [dostęp 2020-04-24].

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się