| 1882–1910 | |||
| |||
| |||
| Język urzędowy |
francuski | ||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Typ państwa |
Kolonia francuska | ||
Kongo Francuskie (fr. Congo français) lub Kongo Środkowe (fr. Moyen-Congo) – dawna kolonia francuska, która obejmowała obszar dzisiejszej Republiki Konga, części Gabonu oraz Republikę Środkowoafrykańską. W 1910 roku została włączona do Francuskiej Afryki Równikowej.
Kongo Francuskie zostało założone w Brazzaville 10 września 1880 roku jako protektorat nad ludem Bateke; formalnie ustanowione zostało 30 listopada 1882 roku[1]. Rozwój gospodarczy kolonii był ograniczony, gdyż gospodarka opierała się głównie na pozyskiwaniu kości słoniowej, gumy i drewna. Aktywność ta często wiązała się z brutalnym postępowaniem z lokalną ludnością.
Kongo Francuskie było czasem określane jako Gabon-Kongo ze względu na włączenie w 1891 roku Gabonu w granice Konga. W 1903 roku zostało oficjalnie przemianowane na Kongo Środkowe (fr. Moyen-Kongo). Gabon uniezależnił się od Konga w 1906 roku, a następnie w 1910 roku wszedł wraz z Kongo w skład Francuskiej Afryki Równikowej[2][3][4].
Współczesna Republika Konga jest uważana za państwo-następcę Konga Francuskiego, posiada praktycznie identyczne granice. Uniezależniła się od Francji poprzez rozwiązanie Francuskiej Afryki Równikowej pod koniec lat 50. XX wieku[2][5].
Kolonią zarządzali komisarze generalni (fr. commissionaires généraux)[6]:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
.svg)