Kodeks z Rohońca – ilustrowany rękopis liczący 448 stron[1], o nieznanej treści i zapisany w nieznanym języku[2].
Kodeks, wypełniony pismem w nieznanym języku, jest bogato ilustrowany 87 rycinami[1] przypominającymi miejscami sceny biblijne, ale także symbolami krzyża, półksiężyca, Słońca i swastyki. Tekst spisano w nieznanym języku[2], posługując się 792 różnymi znakami[potrzebny przypis], zapisywanymi najprawdopodobniej od prawej do lewej. Początkowo przypuszczano, że kodeks został zapisany w języku starowęgierskim, co wynikało z pobieżnego podobieństwa znaków[3], w późniejszym okresie wskazywano, że jest to sztuczny język.
Dzięki obecności na papierze znaku wodnego, pochodzenie papieru datowano na lata 1529–1540, a jako miejsce jego wytworzenia wskazano Wenecję[3]. Przez część badaczy kodeks określany jest jako mistyfikacja węgierskiego antykwariusza Sámuela Literátiego Nemesa z początku XIX wieku[2]. Rumuni w okresie rządów Nicolae Ceaușescu ogłosili, że kodeks został spisany w języku dackim[3].
Kodeks pochodzi ze zbiorów hrabiów Batthyány z Rohońca w Austrii, którzy nabyli go w 1743 r. Od 1838 r.[4] znajduje się w zbiorach Węgierskiej Akademii Nauk, został zaklasyfikowany jako modlitewnik[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
