Karta z Kodeksu Assemaniego

Kodeks Assemaniego (łac. Codex Assemanius) – pochodzący z przełomu X i XI wieku pergaminowy manuskrypt pisany głagolicą, zawierający zbiór czytań ewangelicznych na niedziele i święta w języku staro-cerkiewno-słowiańskim. Liczy 158 kart, końcowe karty nie zachowały się[1].

Jest odpisem najstarszego słowiańskiego lekcjonarza, tłumaczonego przez Cyryla i Metodego. Odnaleziony i nabyty w 1736 roku w Jerozolimie przez jezuitę Giuseppe Assemaniego, został umieszczony później w zbiorach Biblioteki Watykańskiej. Po raz pierwszy wydał go Franjo Rački (Zagreb 1865), zaś w transkrypcji na alfabet łaciński Ivan Črnčić(inne języki) (Roma 1878). Najważniejsze, dwutomowe wydanie opublikowali Josef Vajs(inne języki) i Josef Kurz(inne języki). Tom I (Praha 1929) zawiera fotograficzną odbitkę tekstu, zaś wydany przez samego Kurza tom II (Praha 1955) jest jego transkrypcją na cyrylicę[1].

Przypisy

  1. a b Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 142.

Bibliografia

  • Słownik starożytności słowiańskich. T. 1, cz. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1961.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się