Kiri Te Kanawa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1944
Gisborne

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Wydawnictwo

Decca, EMI, Deutsche Grammophon

Odznaczenia
Order Nowej Zelandii Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Australii (cywilny)
Strona internetowa

Kiri Te Kanawa (ur. 6 marca 1944 w Gisborne)[1]nowozelandzka sopranistka.

Życiorys

Urodziła się jako Claire Mary Teresa Rawstron. W niemowlęctwie została adoptowana przez Thomasa Te Kanawa, Maorysa, i jego żonę Nell, z pochodzenia Irlandkę. Karierę rozpoczęła jako wokalistka pop, występując w klubach na Nowej Zelandii i z czasem osiągając status gwiazdy na lokalnym rynku muzycznym. Studia wokalne zaczęła u siostry Mary Leo, słynnej nowozelandzkiej nauczycielki śpiewu, początkowo śpiewając mezzosopranem.

W 1965 wygrała konkurs wokalny uwzględniający różne style muzyczne (jazz, pop, klasyka). Wykonała wówczas arię sopranową z Toski Giacoma Pucciniego. Nagroda pozwoliła jej kontynuować – od 1966 – studia muzyczne w Londynie.

Na scenie operowej pojawiła się w 1968 jako druga dama w Czarodziejskim flecie Wolfganga Amadeusa Mozarta. W 1971 zadebiutowała na scenie londyńskiego Covent Garden. Wykonywała partię Hrabiny w Weselu Figara Mozarta. W 1974 po raz pierwszy wystąpiła w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, w ostatnim momencie zastępując Teresę Stratas. Śpiewała wówczas partię Desdemony w Otellu Giuseppe Verdiego.

Jej wszechstronny sopran liryczny był bardzo wysoko oceniany przez krytyków i publiczność, dzięki czemu osiągnęła sukces międzynarodowy. W kolejnych latach występowała na niemal wszystkich najważniejszych scenach operowych świata: w Mediolanie, Paryżu, Wiedniu, Monachium, Kolonii, Sydney, Chicago i San Francisco, wykonując różne partie: Donny Elviry w Don Giovannim, Paminy w Czarodziejskim flecie i Fiordiligi w Così fan tutte Mozarta oraz Mimi w Cyganerii Pucciniego.

W dyskografii ma tak różnorodne nagrania jak Carmen Georges’a Bizeta z 1975. (rola Micaëli, nagranie z London Philharmonic Orchestra pod dyr. Georga Soltiego), Mesjasz Georga Friedricha Händla z 1984 (nagranie z Orkiestrą Symfoniczną w Chicago pod dyr. Soltiego), Arabella Richarda Straussa z 1986 (rola tytułowa, nagranie z Covent Garden pod dyr. Jeffreya Tate’a), piosenki George’a Gershwina z 1987, Tannhäusera Richarda Wagnera (rola Elżbiety, nagranie z Londyńską Orkiestrą Filharmoniczną pod dyr. Marka Janowskiego), Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego z 1992 (partia Tatiany, nagranie z Walijską Operą Narodową w Cardiff pod dyr. Charlesa Mackerrasa), pieśni i arie francuskie z 1997, a także pieśni maoryskie z 1999. W 1984 uczestniczyła – m.in. wraz z José Carrerasem – w nagraniu West Side Story Leonarda Bernsteina, wykonując partię Marii.

W 1979 zagrała rolę Donny Elviry w adaptacji filmowej Don Giovanniego, wyreżyserowanej przez Josepha Loseya.

W 1981 około 600 milionów widzów miało okazję zobaczyć ją i usłyszeć w arii Leć, biały Aniele Händla, wykonanej podczas zaślubin Karola, księcia Walii z Dianą Spencer.

Kiri Te Kanawa zakończyła karierę sceniczną rolą tytułową w operze Vanessa Samuela Barbera. Miało to miejsce w Los Angeles w 2004. Obecnie występuje okazyjnie, głównie w recitalach.

Artystka posiada wiele doktoratów honorowych uniwersytetów na całym świecie. Jest odznaczona m.in. Orderem Imperium Brytyjskiego.

Kiri te Kanawa jest założycielką fundacji wspomagającej utalentowaną muzycznie młodzież nowozelandzką u progu kariery.

Dyskografia

Przypisy

  1. bach-cantatas.com – Kiri Te Kanawa (Soprano) (ang.) [dostęp 2012-03-17].

Linki zewnętrzne

  • Kiri Te Kanawa Foundation

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się