Katakumby Świętego Kaliksta
Ilustracja
Katakumby św. Kaliksta, krypta papieży
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Typ budynku

katakumby

Styl architektoniczny

antyk

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

II wiek

Ukończenie budowy

IV wiek

Właściciel

Papieska Komisja Archeologii Sakralnej

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Katakumby Świętego Kaliksta”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katakumby Świętego Kaliksta”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Katakumby Świętego Kaliksta”
Ziemia41°51′31,96″N 12°30′39,81″E/41,858878 12,511058
Strona internetowa

Katakumby Świętego Kaliksta[1] (wł. Catacombe di San Callisto) – część starożytnych rzymskich katakumb, miejsca spotkań i pochówków chrześcijan.

Z polecenia biskupa Rzymu Zefiryna (198–217) cmentarzem tym miał się opiekować diakon, również przyszły biskup Rzymu Kalikst. W odniesieniu do tych katakumb pierwszy raz poświadczono termin τò κοιμετήριον (wym. gr. koine: to koimeterion, współczesna liturgiczna to kimetirion) w znaczeniu publicznego cmentarza chrześcijańskiego.

Z czasem katakumby rozprzestrzeniły się na kilku poziomach o długości 20 kilometrów. W przybliżeniu jest tam pół miliona grobów, a teren zajmuje 35 hektarów. Wśród nich groby 9 biskupów Rzymu z III wieku, w tym uznanych za świętych i męczenników. Zachowały się płyty nagrobne niektórych z nich. Odkrywca tego miejsca, archeolog Giovanni Battista de Rossi, w 1854 roku nazwał je „małym Watykanem”.

Przypisy

  1. Polski egzonim wprowadzony na 123. posiedzeniu KSNG.

Bibliografia

  • Vicenzo Fiocchi Nicolai, Fabrizio Bisconti, Danilo Mazzoleni: Le catacombe cristiane di Roma. Origini, sviluppo, apparati decorativi, produzione epigrafica. Regensburg: 1998. ISBN 978-3-7954-2209-7. (wł.).
  • Bożena Wronikowska: Vestigia Christianorum. Świadectwa obecności chrześcijan w Rzymie przedkonstantyńskim. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1994. ISBN 978-83-228-0382-0.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się