Kamień runiczny z Rök (Ög 136) – jeden z najważniejszych kamieni runicznych, znajdujący się przed kościołem w Rök w prowincji Östergötland w Szwecji.
Kamień wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1624 roku przez Johannesa Bureusa[1]. W połowie XIX wieku został użyty przez proboszcza parafii w Rök jako materiał budowlany i wmurowany w ścianę tamtejszego kościoła. W 1862 roku oddelegowany na miejsce intendent Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk, P.A. Säve, doprowadził do wydobycia kamienia. Ustawiono go na terenie przykościelnego cmentarza, w specjalnie zbudowanym pomieszczeniu chroniącym głaz przed działaniem czynników atmosferycznych[2].
Głaz ma 3,82 m wysokości, 1,38 m szerokości i grubość 0,43 m[2]. Jest częściowo wkopany w ziemię, część naziemna ma wysokość 2,5 metra[1]. Kamień pozbawiony jest jakiejkolwiek ornamentyki, cała jego powierzchnia pokryta jest runami. Forma języka wskazuje, iż napis został wyryty w pierwszej połowie IX wieku. Większość tekstu wyryto w fuþarku młodszym, do zapisu części natomiast użyto fuþarku starszego. Napis wykonał człowiek o imieniu Varen ku pamięci swojego syna Våmoda[1].
Inskrypcja, odczytana po raz pierwszy pod koniec XIX wieku, sprawiała badaczom dużo problemów z powodu swojego skomplikowania. Nie jest jasne, od którego miejsca i w którym kierunku należy czytać tekst[1]. Autor napisu nie oddzielał słów, a także unikał stawiania obok siebie dwóch takich samych run, nawet jeśli wymagały tego reguły językowe[2]. Wersy 21-28 zostały zaszyfrowane. Dla prawidłowego odczytania wersów 21-25 trzeba zamienić wartości fonetyczne starego i nowego fuþarku. Wersy 26-28 przedstawiono natomiast w formie rebusów, wers 26 jako układ kresek, zaś 27-28 jako krzyże z kreskami na ramionach. Kreskami tymi zaznaczono numery grup i poszczególnych run w grupach[1].
Wyryty tekst głosi:
| Wers | Tekst |
|---|---|
| 1 | aft uamuþ stonta runaR þaR |
| 2 | n uarin faþi faþiR aft faikion sunu |
| 3 | sakum ukmini þat huariaR ualraubaR uaRin tuaR |
| 4 | þaR suaþ tualf sinum uaRin numnaR t ualraubu |
| 5 | baþaR somon o umisum monum þat sakum ona |
| 6 | rt huaR fur niu altum on urþi fiaru |
| 7 | miR hraiþkutum auk tu |
| 8 | miR on ub sakaR |
| 9 | raiþ þiaurikR hin þurmuþi stiliR |
| 10 | flutna strontu hraiþmaraR sitiR nu karuR o |
| 11 | kuta sinum skialti ub fatlaþR skati marika |
| 12 | þat sakum tualfta huar histR si ku |
| 13 | naR itu uituoki on kunukaR tuaiR tikiR sua |
| 14 | þ o likia þat sakum þritaunta huariR t |
| 15 | uaiR tikiR kunukaR satin t siulunti fia |
| 16 | kura uintur at fiakurum nabnum burn |
| 17 | iR fiakurum bruþrum ualkaR fim raþulfs su |
| 18 | niR hraiþulfaR fim rukulfs suniR hoislaR fim haruþ |
| 19 | s suniR kunmuntaR fim birnaR suniR |
| 20 | nuk m--- (m)-- alu --(k)(i) ainhuaR -þ... ...þ ... ftiR fra |
| 21 | sagwm mogmeni (þ)ad hOaR igOld |
| 22 | iga OaRi gOldin d gOonaR hOsli |
| 23 | sakum ukmini uaim si burin ni |
| 24 | þR troki uilin is þat knuo knat |
| 25 | i iatun uilin is þat |
| 26 | sakum ukmini þur |
| 27 | sibi uia uari |
| 28 | ul niruþR |
Tłumaczenie tekstu:
Cały tekst jest mocno niejasny. Wieloznaczny sposób wyrażania myśli nie pozwala ustalić, do których osób odnoszą się poszczególne fragmenty. Nie jest także jasne, jaki cel ma nawiązanie do wcześniejszych o pięć wieków zdarzeń związanych z Teodorykiem Wielkim[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
