Kamala Harris (2021) | |
Data i miejsce urodzenia |
20 października 1964 |
---|---|
49. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 20 stycznia 2021 |
Przynależność polityczna | |
Małżonek | |
Poprzednik | |
Senator Stanów Zjednoczonych z Kalifornii | |
Okres |
od 3 stycznia 2017 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
32. prokurator generalna Kalifornii | |
Okres |
od 3 stycznia 2011 |
Poprzednik | |
Następca | |
Pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 19 listopada 2021 |
Kamala Devi Harris (wym.: [ˈkɑːmələ ˈhæɹɪs]; ur. 20 października 1964 w Oakland) – amerykańska polityczka i prawniczka hindusko-jamajskiego pochodzenia, od 2021 wiceprezydent Stanów Zjednoczonych. Wraz z Joem Bidenem została Człowiekiem Roku tygodnika „Time” za rok 2020.
Zastępczyni prokuratora okręgowego hrabstwa Alameda w latach 1990–1998, prokurator okręgowa San Francisco w latach 2004–2011, prokurator generalna Kalifornii w latach 2011–2017, a w latach 2017–2021 senator reprezentująca Kalifornię. 19 listopada 2021 pełniąca obowiązki prezydenta Stanów Zjednoczonych[1].
Urodziła się 20 października 1964 w Oakland w Kalifornii w rodzinie imigrantów z Jamajki i Indii[2] – lekarki Shyamali Gopalan (1938–2009) i ekonomisty Donalda J. Harrisa (ur. 1938)[3]. Imię Kamala w sanskrycie oznacza lotos[4]. Była wychowywana w wierze baptystycznej i hinduskiej[3]. Ma młodszą siostrę, Mayę Harris, która była szefową jej kampanii prezydenckiej[5].
Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała 7 lat, a prawo opieki nad nią i jej siostrą powierzone zostało jej matce[6]. Po rozwodzie, w weekendy odwiedzała swojego ojca, wspólnie ze swoją siostrą, w Palo Alto. Twierdzi, że z powodu koloru ich skóry, dzieci sąsiadów nie mogły się z nimi bawić[7]. Kiedy Harris miała 12 lat, wspólnie z matką i siostrą przeprowadziła się do Montrealu. Jej matka zajmowała się tam pracą badawczą w Żydowskim Szpitalu Ogólnym (Jewish General Hospital) oraz nauczaniem na Uniwersytecie McGilla[8]. Jako nastolatka, współtworzyła małą trupę taneczną składającą się z sześciu tancerzy, którzy występowali w domach kultury i na zbiórkach pieniędzy[9]. Liceum ukończyła w 1981[10].
W 1986 ukończyła studia na Uniwersytecie Howarda, zdobywając stopień bachelor’s degree z politologii i ekonomii[3]. Podczas studiów była członkiem rady studentów sztuk wyzwolonych, brała udział w debatach, organizowała programy mentorskie dla lokalnej młodzieży, protestowała przeciwko segregacji rasowej i wstąpiła do korporacji studentek Alpha Kappa Alpha, która była pierwszym tego typu afroamerykańskim studenckim bractwem[11]. Następnie w 1989 na Uniwersytecie Kalifornijskim ukończyła prawo i zdobyła stopień juris doctor[3]. Jako główny powód podjęcia pracy w organach ścigania, Harris podała potrzebę „siedzenia przy stole, przy którym podejmowane są decyzje” oraz to, że „świat potrzebuje więcej prokuratorów, którzy są świadomi społecznie”[12].
W 1990 roku Harris została przyjęta do State Bar of California, otrzymując licencję do wykonywania zawodu prawnika[13][14]. Specjalizowała się w sprawach dotyczących molestowania seksualnego dzieci[15]. Karierę prawniczą kontynuowała jako zastępczyni prokuratora okręgowego w hrabstwie Alameda od roku 1990 do 1998[3]. W 1998 roku została powołana[3] przez prokuratora miasta San Francisco, Louise Renne, na stanowisko szefowej Wydziału Społeczności i Sąsiedztwa[15].
Od 2004 do 2010 była prokurator okręgową San Francisco i pierwszą w historii kolorową kobietą pełniącą ten urząd[15].
Od 2011 do 2017 była prokurator generalną Kalifornii. Była pierwszą kobietą, pierwszą osobą kolorową i pierwszą osobą azjatyckiego pochodzenia, która pełniła ten urząd[15]. Nazywała siebie progresywną prokurator[15].
Jest zdeklarowaną przeciwniczką kary śmierci, ale w czasie pełnienia urzędu prokurator generalnej Kalifornii zobowiązała się jej bronić[15]. W 2014 złożyła apelację przeciwko decyzji sędziego federalnego, który uznał karę śmierci za niekonstytucyjną[15].
Wygrała ugodę w wysokości 25 miliardów dolarów amerykańskich dla właścicieli domów w Kalifornii dotkniętych kryzysem wykluczenia, ale odmówiła wszczęcia postępowania przeciwko firmie OneWest Bank Stevena Mnuchina za naruszenia związane z wykluczeniami w 2013 roku[15].
W 2016 została wybrana na senator ze stanu Kalifornia z ramienia Partii Demokratycznej[15]. Stała się drugą kolorową kobietą i pierwszą osobą południowoazjatyckiego pochodzenia, która została wybrana do Senatu USA[15]. Pracowała w Komisji ds. Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Spraw Rządowych, Komisji ds. Wywiadu, Komisji ds. Sądownictwa i Komisji ds. Budżetu[15]. Skutkiem wyboru na wiceprezydent, Harris zrezygnowała z mandatu senatorskiego z dniem 18 stycznia 2021 roku[16].
21 stycznia 2019 w programie telewizyjnym Good Morning America telewizji ABC News ogłosiła rozpoczęcie swojej kampanii wyborczej w prawyborach Partii Demokratycznej przed wyborami prezydenckimi zaplanowanymi na następny rok[15]. Zdecydowała się ogłosić swoją kandydaturę w Dzień Martina Luthera Kinga, ponieważ uważa Kinga za swojego inspiratora[15].
Swoją kampanią wyborczą nawiązywała do Shirley Chisholm – pierwszej czarnoskórej osoby z jednej z głównych partii politycznych, kandydującej w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych[15]. Odzwierciedleniem tego były między innymi kolory jej kampanii: żółty, czerwony i niebieski[15].
Na początku kampanii wyborczej miała dobre wyniki w sondażach[17]. Po drugiej debacie Partii Demokratycznej w lipcu jej notowania zaczęły jednak spadać[17]. Część analityków spekulowała, że może to wynikać z prezentowanej postawy, która nie była jednoznacznie progresywna lub umiarkowana[17].
3 grudnia 2019 wycofała swoją kandydaturę z powodu wyczerpania środków finansowych na prowadzenie kampanii[18].
11 sierpnia 2020 Joe Biden ogłosił Harris swoją kandydatką na urząd Wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku[19]. Jest trzecią kobietą w historii wyznaczoną na kandydata na wiceprezydenta przez jedną z dwóch głównych sił politycznych w Stanach Zjednoczonych, wcześniej były to Geraldine Ferraro w 1984 i Sarah Palin w 2008[20].
20 stycznia 2021 jako pierwsza osoba kolorowa i pierwsza kobieta została zaprzysiężona na 49. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych[21]. W efekcie wyboru na stanowisko wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Kamali Harris przysługuje tytuł przewodniczącej Senatu Stanów Zjednoczonych, w głosowaniu bierze ona udział jedynie w wypadku równego podziału głosów w celu przełamania remisu[22].
Harris zrezygnowała z mandatu w Senacie 18 stycznia 2021, dwa dni przed zaprzysiężeniem na wiceprezydenta. Jej pierwszym aktem jako wiceprezydenta było zaprzysiężenie jej zastępcy Alexa Padilli i senatorów ze stanu Georgia Raphaela Warnocka i Jona Ossoffa, którzy zostali wybrani w drugiej turze wyborów w stanie Georgia w 2021[23].
Harris oddała swoje pierwsze z dwóch głosów w dogrywce 5 lutego 2021 r. W lutym i marcu głosy Harris w jej roli jako przewodniczącej Senatu miały kluczowe znaczenie dla uchwalenia pakietu stymulacyjnego American Rescue Plan Act w 2021[24][25].
, zaproponowanego przez prezydenta Bidena, ponieważ żaden republikanin w Senacie nie głosował za pakietem19 listopada 2021 Kamala Harris pełniła obowiązki prezydenta, podczas gdy Joe Biden przeszedł pod narkozą zabieg kolonoskopii. Stała się pierwszą kobietą w historii, która sprawowała władzę prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki[26].
Rok | Organ | Partia | Wynik[27] | |
---|---|---|---|---|
2003 | Prokurator okręgowa San Francisco | bezpartyjna | 66 248 (33,6%)[a] | |
137 111 (56,5%)[b] | ||||
2007 | 114 561 (98,5%) | |||
2010 | Prokurator generalna Kalifornii | Partia Demokratyczna | 4 442 781 (46,1%) | |
2014 | 2 177 480 (53,2%)[a] | |||
4 102 649 (57,5%)[b] | ||||
2016 | Senator Stanów Zjednoczonych | 3 000 689 (39,9%)[a] | ||
7 542 753 (61,6%)[b] | ||||
2020 | Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej | 844 (0,00%)[c] | ||
Prawybory wiceprezydenckie Partii Demokratycznej | [d] | |||
wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | 306 (56,88%) |
Harris wspiera ruch pro-choice[28]. W czasie kampanii prezydenckiej w 2019 roku opowiedziała się za tym, aby poszczególne stany przed ograniczeniem dostępu kobiet do aborcji, musiały uzyskać zgodę władz federalnych[29]. Uważa, że należy walczyć z dyskryminacją rasową, zreformować policję i wymiar sprawiedliwości[30][31][32]. Poparła zaproponowaną przez progresywnego senatora Berniego Sandersa ustawę Medicare for All oraz podniesienie płacy minimalnej do 15$ na godzinę na poziomie federalnym[29]. Wspiera małżeństwa osób tej samej płci[33]. Uważa, że „wierność praworządności stanowi podstawę amerykańskiej demokracji”[34].
Jest baptystką[3]. Jej mężem od 2014 roku jest Douglas Emhoff, prawnik[35]. Jest macochą dwojga dzieci, w tym artystki Elli Emhoff[36].
W 2005 roku National Black Prosecutors Association przyznało Kamali Harris Nagrodę Thurgooda Marshalla[37]. W tym samym roku Newsweek umieścił ją na liście „20 najpotężniejszych kobiet w Stanach Zjednoczonych”[38]. W 2006 roku Uniwersytet Howarda nagrodził ją „za wybitną pracę na polach prawa i służby publicznej[39]. W 2008 roku miesięcznik California Lawyer uznał ją za jedną z 34 prawników roku[40]. W 2008 reporterka The New York Times wymieniła, ją jako potencjalną przyszłą Prezydent Stanów Zjednoczonych[41].
W 2010 roku The Daily Journalprawników w Kalifornii[42]. W 2013 roku tygodnik Time nazwał ją jedną ze 100 najbardziej wpływowych osób na świecie[43]. W 2018 r. uzyskała ECOS Environmental Award[44]. Razem z Joe Bidenem została uhonorowana nagrodą Człowiek Roku 2020 magazynu „Time”[45].
uznał Kamalę Harris za jedną ze 100 najlepszychStan | Data | Uniwersytet | Tytuł naukowy | Źr. |
---|---|---|---|---|
Kalifornia | 15 maja 2015 | Uniwersytet Południowej Kalifornii | Doctor of Laws | [46] |
Dystrykt Kolumbii | 13 maja 2017 | Uniwersytet Howarda | Doctor of Humane Letters | [47] |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.