Od 1848 był członkiem lewicy Zgromadzenia Narodowego. Za II Cesarstwa wycofał się z życia publicznego. W latach 1871–1873 pełnił funkcję prezydenta Zgromadzenia Narodowego, ustąpił z powodu nieprzyjaźni prawicy. W 1876 był deputowanym do sejmu. W 1879 został prezydentem republiki. W 1885 został wybrany powtórnie, musiał jednak w 1887 ustąpić z powodu przewinienia swego zięcia, Daniela Wilsona[1].
Jest autorem Discours politiques et judiciaires (1888)[2].
Przypisy
↑ abJules Grévy [online], elysee.fr, 15 listopada 2018 [dostęp 2023-02-03](ang.).
↑François Paul JulesF.P.J.GrévyFrançois Paul JulesF.P.J., Discours politiques et judiciaires rapports et messages de Jules Grévy: Recueillis, accompagnés de Notices historiques, et précédés d'une introduction par Lucien Delabrousse, Maison Quantin, 1888 [dostęp 2023-02-03](fr.).brak strony (książka)