| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
2 kwietnia 1959 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia literatury i historia mentalności, tożsamość na Bałkanach, Słowiańczyzna bałkańska | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
21 marca 1995 – literaturoznawstwo |
| Habilitacja |
20 grudnia 2004 – literaturoznawstwo |
| Profesura |
22 marca 2018 |
| Praca zawodowa | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski; Wydział "Artes Liberales" |
| Stanowisko |
Profesor |
| Okres zatrudn. |
od 2006 |
Jolanta Natalia Sujecka z d. Niziołek (ur. 2 kwietnia 1959[1]) – polska slawistka i bałkanistka, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1983 ukończyła studia slawistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1995 obroniła pracę doktorską Obraz wielkiej przemiany w poezji bułgarskiej pierwszej połowy lat dwudziestych XX wieku (promotorka: Teresa Dąbek-Wirgowa). 20 grudnia 2004 Rada Wydziału Polonistycznego UW nadała jej stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy: Ikona domu.
W 1985 rozpoczęła pracę w Instytucie Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, jako asystentka, od 1995 adiunkt, a od 2005 docent. Od 2006 zatrudniona na stanowisku profesora w Ośrodku Badań nad Tradycją Antyczną w Europie Środkowo-Wschodniej. W 2008 redaktorka naczelna czasopisma naukowego Studia Litteraria Polono-Slavica[2], od 2012 redaktor naczelna anglojęzycznego rocznika Instytutu Slawistyki PAN "Colloquia Humanistica", od 2011 Przewodnicząca Rady Programowej serii "Colloquia Balkanica" Wydawnictwa DiG. 22 marca 2018 uzyskała tytuł profesorski. Wypromowała siedmiu doktorów. 9 października 2018 otrzymała Złoty medal Blaže Koneskiego, nagrodę Macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk.
W latach 1991/1992 i 1996–1998 była stypendystką Fundacji Sorosa Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego. W działalności badawczej koncentruje się na problematyce miejsc pamięci na Bałkanach i problematyką pograniczy: macedońsko-bułgarskiego i macedońsko-serbskiego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
