John Talbot
angielski Achilles
Ilustracja
Śmierć Johna Talbota pod Castillon
Wielkim Konetabl Francji
Data i miejsce urodzenia

1384 lub 1390 roku
Shropshire

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1453
Castillon

Przebieg służby
Stanowiska

namiestnik Irlandii

Główne wojny i bitwy

wojna stuletnia

John Talbot, 1. earl Shrewsbury (ur. w 1384 lub 1390 roku, zm. 17 lipca 1453) – jeden z czołowych dowódców wojsk angielskich podczas wojny stuletniej.

Był drugim synem barona Richarda Talbota. W 1406 ożenił się z Maud Nevill, córką i spadkobierczynią Thomasa Nevilla, 5. barona Furnivall. Małżeństwo to miało czworo dzieci. W 1425 ożenił się powtórnie z Margaret Beauchamp, córką Richarda de Beauchamp, 13. earla Warwick, z którą miał pięcioro dzieci.

Początki kariery

W latach 1404-1413 brał udział – wraz ze starszym bratem Gilbertem – w tłumieniu walijskiego powstania, na czele którego stał Owain Glyndŵr. Następnie przez pięć lat – od lutego 1414 – był namiestnikiem Irlandii. Zarzucano mu brutalne obchodzenie się z mieszkańcami wyspy. Od 1420 do 1424 służył we Francji, a w 1425 na krótko ponownie objął władzę w Irlandii.

We Francji

Zazwyczaj wysyłano go tam, gdzie potrzebny był człowiek potrafiący działać twardą ręką. W 1427 ponownie trafił więc do Francji, gdzie odznaczył się w walkach w prowincji Maine i podczas oblężenia Orleanu. Brał udział w bitwie pod Patay, gdzie został wzięty do niewoli, w której spędził cztery lata.

Wymieniono go na jednego z dowódców francuskich, Jeana Potona de Xaintrailles'a.

Talbot był odważnym i agresywnym żołnierzem, prawdopodobnie jednym z najśmielszych wodzów tamtej epoki. Zwyciężył w około czterdziestu bitwach i potyczkach na kontynencie, a jego nazwisko stało się sławne. W styczniu 1436 na czele niewielkich sił pokonał La Hire'a i Xaintrailles'a pod Ry w pobliżu Rouen. W następnym roku, pod Le Crotoy, po śmiałym sforsowaniu Sommy, zmusił przeważające siły Burgundczyków do ucieczki. W grudniu 1439, po zaskakującym ataku na obóz konetabla Artura de Richemonta, odebrał Francuzom Harfleur. W 1441 ścigał armię francuską, czterokrotnie przekraczając rzeki Sekwana i Oise, ale nie zdołał zmusić jej do bitwy.

Angielski Achilles

Talbot cieszył się wysoką reputacją we Francji, gdzie wspominano go z lękiem, zaś kronikarze francuscy nazywali go "angielskim Achillesem". Biograf konetabla Artura de Richemonta pisał tak: wodzowie angielscy, a przede wszystkim Talbot, mieli opinię niezwyciężonych.

W 1445 został mianowany przez angielskiego władcę Henryka VI (który wciąż uważał się za króla Francji) Wielkim Konetablem Francji. Wzięty do niewoli w Rouen w 1449 obiecał, że nigdy więcej nie podniesie miecza przeciw królowi Francji, ale przyrzeczenia nie dotrzymał. Został pokonany i zabity w roku 1453 podczas bitwy pod Castillon koło Bordeaux, która ostatecznie położyła kres panowaniu angielskiemu w Księstwie Gaskonii, głównej przyczyny wybuchu wojny stuletniej. Jego serce zostało złożone w parafialnym kościele św. Alkmunda w Whitchurch, w Shropshire, a lokalna szkoła podstawowa nosi miano Sir John Talbot's School.

Zwycięscy Francuzi wznieśli Talbotowi pomnik na polu bitwy zwanym Notre Dame de Talbot, a kronikarze pozostawili taki zapis: Taki był koniec sławnego i uznanego angielskiego dowódcy, który przez tak długi czas był cierniem w oku Francuzów, którzy wspominają go z przerażeniem (Matthew d'Escourcy).

Chociaż Talbot jest generalnie postrzegany jako wielki żołnierz, nie wszystkie jego poczynania są godne pochwały. Podnoszone są przeciw niemu zarzuty pochopności i braku rozwagi. Przed przegraną bitwą pod Patay w 1429 r. John Fastolf radził mu nie podejmować boju w tym miejscu, ale Talbot nie posłuchał, chociaż Francuzi – prowadzeni przez Joannę d'Arc – przejawiali wyjątkowo wysokie morale i ducha walki (do tamtej pory zwykle podchodzili do Anglików z wielką ostrożnością). Zarzut braku rozwagi może potwierdzić starcie pod Castillon, gdzie Talbot, zwiedziony nieprawdziwymi doniesieniami o ucieczce Francuzów, zaatakował frontalnie ich umocniony obóz, nadziewając się na znaczną liczbę armat i przygotowanego przeciwnika przeważającego Anglików sześciokrotnie.

Jego heroiczny portret pozostawił potomności William Szekspir w Henryku VI: Valiant Lord Talbot, Earl of Shrewsbury, Created, for his rare success in arms.


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się