| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 września 1991 |
| Zawód, zajęcie |
historyk, sinolog |
John King Fairbank (ur. 24 maja 1907, zm. 14 września 1991) – amerykański historyk i sinolog.
Studiował na University of Wisconsin-Madison, a następnie przeniósł się na Harvard University, który ukończył w 1929 roku, po czym wyjechał na dalsze studia na Uniwersytet Oksfordzki. W Anglii, ponieważ uczelnie nie oferowały wtedy studiów sinologicznych, zaczął się samodzielnie uczyć języka chińskiego[1]. Po uzyskaniu w 1932 roku doktoratu wyjechał do Pekinu, gdzie przez kilka lat pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Tsinghua[2].
Po powrocie do USA w 1936 roku został wykładowcą historii na Harvardzie i zajmował się naukowo Chinami w epoce cesarstwa[1]. Po japońskim ataku na Pearl Harbor podjął pracę w Biurze Informacji Wojennej i został wysłany do Chongqingu, tymczasowej siedziby rządu Republiki Chińskiej, która od 1937 roku toczyła wojnę z Japonią[2]. Powrócił do Waszyngtonu w 1944 roku, po czym rok później wrócił do Chin i podjął pracę w Szanghaju. Z Chin wyjechał w 1946 roku, na krótko przed wznowieniem w tym kraju wojny domowej[1].
Po powrocie do USA wyrażał swoje poparcie dla Mao Zedonga i chińskich komunistów oraz nawoływał rząd amerykański do nawiązania stosunków dyplomatycznych z Chińską Republiką Ludową[3]. Oskarżony o szpiegostwo[1] i atakowany w okresie tzw. maccartyzmu[2]. W latach 1955–1973 był dyrektorem Centrum Studiów Azji Wschodniej[2]. Do Chin przyjechał ponownie w 1972 roku po wizycie Nixona w tym kraju[2]. Na łamach dwumiesięcznika „Foreign Affairs” wyraził wówczas podziw dla rewolucji kulturalnej[4], co jednak po latach sam nazwał „znakomitym przykładem sentymentalnego sinofilizmu, [...] sprawiającego, że skądinąd niesentymentalni uczeni nie chcą powiedzieć niczego złego o przedmiocie swoich badań”[5].
W 1977 roku przeszedł na emeryturę[2]. Pozostawił po sobie liczne prace sinologiczne, uważane obecnie za klasyczne[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
