| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1933 |
|---|---|
| Zawód |
reżyser, scenarzysta, producent filmowy |
| Lata aktywności |
od 1962 |
John Boorman (ur. 18 stycznia 1933 w Shepperton) – brytyjski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.
Boorman, choć ma w dorobku także dzieła innych gatunków, jest uznawany za mistrza kina sensacyjnego. Jego twórczość charakteryzuje szczególna dbałość o psychologiczną wiarygodność występujących w nich postaci. Filmy Anglika były kilkakrotnie nominowane do Oscara.
Karierę zaczynał w angielskiej telewizji, w 1965 zrealizował film muzyczny Złap nas, jeśli potrafisz z popularną w latach 60. grupą The Dave Clark Five. Dwa lata później powstał jego pierwszy amerykański film – psychologiczny dreszczowiec Zbieg z Alcatraz z Lee Marvinem w roli głównej. Po wejściu na ekrany film spotkał się z niezbyt przychylnym przyjęciem, dziś jest jednak uważany za dzieło wybitne.
W 1969 Boorman nakręcił kolejny obraz z Marvinem – w wojennym Piekle na Pacyfiku partnerował mu Toshirō Mifune. W 1972 zrealizował Uwolnienie, brutalną opowieść o grupie kajakarzy zaatakowanych w czasie spływu przez miejscowych. W tej dekadzie Boorman nakręcił także film science-fiction Zardoz (1974) z Seanem Connerym (1974) oraz drugą część Egzorcysty (1977).
Zrealizowany w 1981 we współpracy amerykańsko-brytyjskiej Excalibur był pełną rozmachu ekranizacją mitu o Królu Arturze. Natomiast Nadzieja i chwała (1987) była najbardziej osobistym filmem Boormana - reżyser powrócił w nim pamięcią do Wielkiej Brytanii czasu wojny i dorastania w bombardowanym Londynie.
W 1998 Boorman zrealizował Generała. Film odtwarza życie autentycznego dublińskiego bandyty Martina Cahilla i luźno nawiązuje do konfliktu w Ulsterze. W 2001 na ekrany kin wszedł dramat szpiegowski Krawiec z Panamy, zrealizowany na podstawie powieści Johna le Carré o tym samym tytule.
Jest ojcem Charleya Boormana, aktora, podróżnika, miłośnika motocykli, autora telewizyjnych programów przygodowych i podróżniczych.
Boorman jest honorowym członkiem tajnego stowarzyszenia zwanego Sons of Lee Marvin.
Przewodniczył obradom jury konkursu głównego na 61. MFF w Wenecji (2004) oraz jury sekcji "Cinéfondation" na 62. MFF w Cannes (2009). Wcześniej zasiadał w jury konkursu głównego na 48. MFF w Wenecji (1991) oraz na 45. MFF w Cannes (1992).
| 1960-69 |
|
|---|---|
| 1970-79 |
|
| 1980-89 | |
| 1990-99 |
|
| 2000-09 |
|
| 2010-19 |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
