Jerzy II
Юрий Всеволодович
Ilustracja
wielki książę włodzimierski
Okres

od 1212
do 1216

Poprzednik

Wsiewołod III

Następca

Konstantyn I

wielki książę włodzimierski
Okres

od 1218
do 1238

Poprzednik

Konstantyn I

Następca

Jarosław II

Dane biograficzne
Dynastia

Rurykowicze

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1188
Suzdal

Data i miejsce śmierci

4 marca 1238
rzeka Sit

Przyczyna śmierci

śmierć odniesiona podczas bitwy Rusi i Mongołów (Podbój Rusi przez Mongołów)

Miejsce spoczynku

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu

Ojciec

Wsiewołod III

Matka

Maria

Rodzeństwo

Zbysława
Wierusława
Konstantyn
Wsiesław
Borys
Gleb
Elena
Jarosław II
Włodzimierz
Światosław III
Iwan

Małżeństwo

Agafia

Dzieci

Wsiewołod
Mścisław
Włodzimierz
NN, córka
Fiodora

Jerzy II Wsiewołodowicz (Fresk w Soborze Archangielskim)

Jerzy II Wsiewołodowicz, ros. Ю́рий (Гео́ргий) II Все́володович (ur. 26 listopada 1189, zm. 4 marca 1238) – wielki książę włodzimierski z dynastii Rurykowiczów. Syn Wsiewołoda III Wielkie Gniazdo. Święty Rosyjskiego kościoła prawosławnego.

Hagiografia

Od młodości przejawiał gorliwość w wierze, rygorystycznie przestrzegając przykazania i działając dobroczynnie. Jeszcze będąc młodzieńcem, przyczynił się do rozbudowy włodzimierskiego monasteru Narodzenia Matki Bożej.

W 1212 r. Jerzy został wielkim księciem włodzimierskim. W czasie swych rządów dokładał starań, aby wiara prawosławna umacniała się wśród poddanych, a także docierała do pogan poza granicami księstwa. W tym celu założył miasto Niżny Nowogród, gdzie wzniósł dwie cerkwie oraz monaster Zwiastowania[1]. Gorliwy w głoszeniu chrześcijaństwa książę otrzymał przydomek „Ojca i Pana”.

Podczas najazdu Tatarów na ziemie ruskie Jerzy stanął na czele obrońców księstwa. W 1238 r. Batu-chan pojawił się pod murami Włodzimierza. Zdobył miasto, a większość mieszkańców, w tym rodzinę książęcą, wymordował. 4 marca doszło do decydującego starcia nad rzeką Sitą, w którym wojska ruskie zostały pokonane. Podczas bitwy zginął sam książę. Jego ciało odnalazł na pobojowisku biskup rostowski Cyprian, po czym przewiózł do Rostowa. Rok później przeniesiono je do Włodzimierza. W 1645 r. otwarto książęcy grób, ciało przełożono do srebrnego grobowca i na stałe umieszczono w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu.

Cerkiew prawosławna wspomina świętego 4 lutego i 23 czerwca (Sobór świętych włodzimierskich) według kalendarza juliańskiego.

W ikonografii Jerzy przedstawiany jest w dwóch odmiennych typach: jako mężczyzna w książęcej zbroi, z koroną na głowie, mieczem (a niekiedy również tarczą) u nogi i wysoko uniesionym krzyżem w dłoni, bądź odziany w książęcy płaszcz z rękoma modlitewnie skierowanymi ku "Chrystusowi w obłoku". Ma zazwyczaj krótką brodę, której kolor różni się zależnie od wyobrażenia, poczynając od blondu, kończąc na brunatnej.

Rodzina

Poślubił Agafię (Agatę), córkę Wsiewołoda Czeremnego. Miał z nią 3 synów: Wsiewołoda, Mścisława, Włodzimierza i 2 córki: Fiodorę[2] oraz nieznaną z imienia, która między 1 marca 1226 a 28 lutego 1227 poślubiła Wasylka Romanowicza[3][4].

Przypisy

  1. История монастыря. [dostęp 2016-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)].
  2. RUSSIA [online], fmg.ac [dostęp 2022-01-26].
  3. Dariusz Dąbrowski: Daniel Romanowicz król Rusi (ok. 1201-1264). Biografia polityczna. Kraków: Avalon, 2012, s. 124.
  4. D. Dąbrowski - Małżeństwa Wasylka Romanowicza, problem mazowieckiego pochodzenia drugiej żony, w: Europa Środkowa i Wschodnia w polityce Piastów, red. Krystyna Zielińska-Melkowska, Toruń 1997, s. 221–233.

Bibliografia

  • Św. Jerzy, wielki książę włodzimierski na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)

Linki zewnętrzne

  • Ikona św. Jerzego

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się