Jean-Luc Godard
Godard w 1968
Data i miejsce urodzenia
3 grudnia 1930 Paryż
Data i miejsce śmierci
13 września 2022 Rolle
Zawód
reżyser , scenarzysta , aktor
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Jean-Luc Godard (ur. 3 grudnia 1930 w Paryżu , zm. 13 września 2022 w Rolle , w Szwajcarii [1] [2] ) – francuski reżyser, scenarzysta, operator, montażysta, producent i krytyk filmowy. Jest często utożsamiany z grupą filmowców określanych jako przedstawicieli francuskiej Nowej Fali (fr. Nouvelle Vague ).
Życiorys
Wychowywał się w Szwajcarii[3] . Jego ojciec prowadził klinikę[4] . Studiował etnologię[3] na Uniwersytecie Paryskim [4] . Pracował tamże jako krytyk filmowy[3] . W latach 60. XX wieku poślubił aktorkę Anne Wiazemsky(inne języki) [4] . Zmarł 13 września 2022 w Rolle , w Szwajcarii w wyniku wspomaganego samobójstwa [2] .
Charakterystyka dorobku
Wiele z filmów Godarda stało się wyzwaniem dla tradycyjnej konwencji kina Hollywood, a także francuskej „tradycji jakości”. Jako reżyser jest często uważany za jednego z najbardziej ekstremalnych lub radykalnych przedstawicieli Nowej Fali. Jego filmy są odzwierciedleniem jego politycznych ideologii, jak również jego znajomości historii filmu. Godard był zapalonym czytelnikiem filozofii egzystencjalnej i marksistowskiej , dlatego filmy często odwołują się do egzystencjalizmu.
Jego radykalne podejście w konwencji filmu, polityki i filozofii uczyniły go jednym z najbardziej wpływowych twórców francuskiej Nowej Fali. Filmy Godarda okazały się inspiracją dla wielu różnych reżyserów, jak Quentin Tarantino , Martin Scorsese , Bernardo Bertolucci , Arthur Penn , Richard Linklater , Gregg Araki , John Woo , Mike Figgis , Robert Altman , Steven Soderbergh , Richard Lester , Jim Jarmusch , Rainer Werner Fassbinder , Brian De Palma , Wim Wenders , Oliver Stone i Ken Loach .
W 2002 roku w plebiscycie magazynu filmowego "Sight & Sound " krytycy umieścili Godarda na trzecim miejscu w rankingu dziesięciu reżyserów wszech czasów[5] . W sierpniu 2010 Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej ogłosiła go laureatem Oscara za całokształt twórczości . Godard nie odebrał jednak tej nagrody osobiście.
Wybrana filmografia
Reżyser
Charlotte et Véronique, ou Tous les garçons s'appellent Patrick(inne języki) (1959 )
Charlotte et son jules(inne języki) (1960 )
Do utraty tchu (1960 , À bout de souffle )
Kobieta jest kobietą (1961 , Femme est une femme, Une )
Żyć własnym życiem (1962 , Vivre sa vie: Film en douze tableaux )
Żołnierzyk(inne języki) (1963 , Petit soldat, Le )
Karabinierzy(inne języki) (1963 , Carabiniers, Les )
Pogarda (1963 , Mépris, Le )
Amatorski gang (1964 , Bande á part )
Szalony Piotruś (1965 , Pierrot le fou )
Alphaville (1965 , Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution )
Made in U.S.A.(inne języki) (1966 )
Męski - żeński(inne języki) (1966 , Masculin, féminin: 15 faits précis )
2 lub 3 rzeczy, które o niej wiem...(inne języki) (1967 , 2 ou 3 choses que je sais d'elle )
Weekend(inne języki) (1967 , Week End )
Chinka(inne języki) (1967 , Chinoise, La )
Wszystko w porządku(inne języki) (1972 ,Tout va bien )
Comment ça va?(inne języki) (1978 )
Ratuj kto może (życie)(inne języki) (1980 , Sauve qui peut (la vie) )
Lettre à Freddy Buache(inne języki) (1981 )
Pasja (1982 , Passion )
Imię: Carmen (1983 , Prénom Carmen )
Zdrowaś, Mario (1985 , Je vous salue, Marie )
Uważaj z prawej (1987 , Soigne ta droite )
Król Lear (1987 , King Lear )
Nowa fala (1990 , Nouvelle vague )
Historia/e kina (1998 , Histoire(s) du cinéma )
Pochwała miłości (2001 , Éloge de l’amour )
Nasza muzyka (2004 , Notre musique )
Nagrody i wyróżnienia
W 1965 za film Alphaville otrzymał nagrodę Złotego Niedźwiedzia na 15. MFF w Berlinie . W 1983 za film Imię: Carmen otrzymał nagrodę Złotego Lwa na 40. MFF w Wenecji . W 1987 otrzymał nagrodę Cezar Honorowy . W 2011 otrzymał Honorowego Oscara .
Sześciokrotnie nominowany do nagrody Złotej Palmy na MFF w Cannes .
Życie prywatne
Potomek dawnych kalwińskich rodzin. Kuzyn byłego peruwiańskiego prezydenta Pedro Pablo Kuczynskiego [6] .
Godard był dwa razy żonaty, m.in. z francuską aktorką Anną Kariną .
Przypisy
↑ Jean-Luc Godard, giant of the French new wave, dies at 91 . The Guardian. [dostęp 2022-09-13].
↑ a b Jean-Luc Godard zdecydował się na "wspomagane samobójstwo" | Interia Film, 13.09.2022
↑ a b c Zbigniew Z. Pitera Zbigniew Z. , Leksykon reżyserów filmowych , Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1978, s. 78 .
↑ a b c Jean-Luc Godard [online], www.britannica.com, 15 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-23] (ang. ) .
↑ Nick N. James Nick N. i inni, BFI | Sight & Sound | Top Ten Poll 2002 - The Critics' Top Ten Directors [online], old.bfi.org.uk [dostęp 2017-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-08] (ang. ) .i inni
↑ Pierwsza tura dla córki byłego prezydenta, w drugiej czeka Kuczynski. tvn24.pl, 2016-04-12. [dostęp 2016-06-11].
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Jean-Luc Godard w bazie IMDb (ang. )
Jean-Luc Godard w bazie Filmweb
Jean-Luc Godard w bazie Notable Names Database (ang. )
1960-69
1970-79
British Sounds (1970)
Wiatr ze Wschodu (1970)
Prawda (1970)
Włodzimierz i Róża (1971)
Walki we Włoszech (1971)
1 P.M. (1971)
Wszystko w porządku (1972)
List do Jane (1972)
Numer dwa (1975)
Tu i wszędzie (1976)
Jak leci? (1976)
1980-89
Ratuj kto może (życie) (1980)
Pasja (1982)
Imię: Carmen (1983)
Zdrowaś Mario (1985)
Detektyw (1985)
Lekkie i ciężkie. Lekkie rozmowy o ciężkich tematach pomiędzy dwojgiem przyjaciół (1985)
Król Lear (1987)
Aria (1987, segment)
Uważaj z prawej (1987)
Historia/e kina (1989-99)
Le rapport Darty (1989)
1990-99
Nowa fala (1990)
Jak tam dzieci? (1990, segment)
Przeciw zapomnieniu (1991, segment)
Niemcy, rok 90 – punkt zerowy (1991)
Dzieci bawią się w Rosję (1993)
Na moje nieszczęście (1993)
JLG/JLG – Autoportret grudniowy (1995)
Mozart na zawsze (1996)
2000-09
Stare miejsce (2000)
Pochwała miłości (2001)
Wybrane momenty z historii kina (2001)
Dziesięć minut później – Wiolonczela (2002, segment)
Nasza muzyka (2004)
Prawdziwy fałszywy paszport (2006)
2010-19
Film socjalizm (2010)
3x3D (2013, segment)
Pożegnanie z językiem (2014)
Mosty Sarajewa (2014, segment)
Jean-Luc Godard. Imaginacje (2018)
1926–1950
Warner Bros. / Charlie Chaplin (1928)
Walt Disney (1932)
Shirley Temple (1934)
D.W. Griffith (1935)
The March of Time / W. Howard Greene i Harold Rosson (1936)
Edgar Bergen / W. Howard Greene / Museum of Modern Art Film Library / Mack Sennett (1937)
J. Arthur Ball / Walt Disney / Deanna Durbin i Mickey Rooney / Gordon Jennings, Jan Domela, Devereaux Jennings, Irmin Roberts, Art Smith, Farciot Edouart, Loyal Griggs, Loren L. Ryder, Harry D. Mills, Louis Mesenkop, Walter Oberst / Oliver T. Marsh i Allen Davey / Harry Warner (1938)
Douglas Fairbanks / Judy Garland / William Cameron Menzies / Motion Picture Relief Fund (Jean Hersholt , Ralph Morgan , Ralph Block, Conrad Nagel ) / Technicolor Company (1939)
Bob Hope / Nathan Levinson (1940)
Walt Disney , William Garity, John N. A. Hawkins i RCA Manufacturing Company / Leopold Stokowski i jego współpracownicy / Rey Scott / Ministrowie informacji Wielkiej Brytanii (1941)
Charles Boyer / Noël Coward / Metro-Goldwyn-Mayer (1942)
George Pal (1943)
Bob Hope / Margaret O’Brien (1944)
Republic Studio, Daniel J. Bloomberg i Republic Studio Sound Department / Walter Wanger / The House I Live In / Peggy Ann Garner (1945)
Harold Russell / Laurence Olivier / Ernst Lubitsch / Claude Jarman Jr. (1946)
James Baskett / Thomas Armat, William Nicholas Selig, Albert E. Smith i George Kirke Spoor / Bill and Coo / Dzieci ulicy (1947)
Walter Wanger / Monsieur Vincent / Sid Grauman / Adolph Zukor (1948)
Jean Hersholt / Fred Astaire / Cecil B. DeMille / Złodzieje rowerów (1949)
Louis B. Mayer / George Murphy / Mury Malapagi (1950)
1951–1975
1976–2000
od 2001
1969–1989
1990–2009
2010–
1956–1979
1980–1999
2000–2019
2020–
Encyklopedia internetowa :
PWN : 3906290
Britannica : biography/Jean-Luc-Godard
Universalis: godard-jean-luc , jean-luc-godard , godard-reperes-chronologiques
NE.se : jean-luc-godard
SNL: Jean-Luc_Godard
VLE : jean-luc-godard
Catalana: 0030299
DSDE : Jean-Luc_Godard
identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 22458