Jaz – budowla hydrotechniczna w poprzek rzeki lub kanału, piętrząca wodę w celu utrzymania stałego poziomu dla celów żeglugowych lub (w ograniczonym zakresie) zabezpieczenia przed powodzią, zaopatrywania w wodę oraz do celów energetycznych. Równolegle do jazu czasami buduje się śluzy umożliwiające żeglugę i przepławki.
Podział
Jazy dzieli się na ziemne, ziemno-betonowe, gumowe.[potrzebny przypis] Ze względu na ich charakter – na stałe i ruchome, tj. wyposażone w odpowiednie zamknięcia. Jazy ruchome umożliwiają regulację ich wysokości dla zarządzania zasobami wodnymi.
Budowa
W jazie można wyróżnić dwie podstawowe części: górną (nadwodną) i dolną (podwodną). Część dolna chroni dno przed rozmyciem, przedłuża drogę filtracji oraz przejmuje obciążenia pionowe. Wyróżnia się tam elementy: ponur, wypad i poszur[1].
Wpływ na środowisko przyrodnicze
Jazy mają negatywny wpływ na ekosystemy rzek[2]. Podobnie jak zapory i inne budowle piętrzące sztucznie utrudniają migrację organizmów wodnych, m.in. ryb i małży. Skutkiem fragmentacji rzek liczebność ryb wędrownych w Europie spadła w latach 1970–2020 o ponad 90%[3] i małży słodkowodnych[4][5]. Jazy wpływają także na wahania poziomu wody w rzece, zaburzając transport osadów.
W Polsce według oficjalnych danych jest 4600 jazów[6], jednak ich faktyczna liczba może być kilkukrotnie wyższa[7].
↑IV Jazy i upusty. W: Armand Żbikowski: Małe budowle wodne cz. 1 Jazy i zapory. Wyd. I. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnicze, 1961, s. 135.
↑Matthew R.M.R.FullerMatthew R.M.R., Martin W.M.W.DoyleMartin W.M.W., David L.D.L.StrayerDavid L.D.L., Causes and consequences of habitat fragmentation in river networks: River fragmentation, „Annals of the New York Academy of Sciences”, 1355 (1), 2015, s. 31–51, DOI: 10.1111/nyas.12853 [dostęp 2021-02-06](ang.).
↑Deinet, The Living Planet Index (LPI) for migratory freshwater fish – Technical Report, World Fish Migration Foundation, 2020.brak strony (książka)
↑ManuelM.Lopes‐LimaManuelM. i inni, Conservation status of freshwater mussels in Europe: state of the art and future challenges, „Biological Reviews”, 92 (1), 2017, s. 572–607, DOI: 10.1111/brv.12244, ISSN 1469-185X [dostęp 2021-02-06](ang.).
↑Lokalizację jazów i innych sztucznych barier na europejskich rzekach przedstawia Europejski Atlas Barier.
↑DHI/Pectore-Eco, Identyfikacja presji w regionach wodnych i na obszarach dorzeczy. Część I: Utworzenie krajowej bazy danych o zmianach hydromorfologicznych, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, 2019.brak strony (książka)
↑BarbaraB.BellettiBarbaraB. i inni, More than one million barriers fragment Europe’s rivers, „Nature”, 588 (7838), 2020, s. 436–441, DOI: 10.1038/s41586-020-3005-2, ISSN 0028-0836 [dostęp 2021-02-06](ang.).
.jpg)
