| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1946 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
arabista, islamista, językoznawca, literaturoznawca |
| Tytuł naukowy |
profesor nauk humanistycznych |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej |
| Stanowisko |
kierownik Zakładu Arabistyki i Islamistyki UW (1981–2006), dziekan Wydziału Filologicznego Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej (2006–2010) |
| Odznaczenia | |
| |
Janusz Antoni Danecki (ur. 6 października 1946 w Katowicach[1][2]) – polski arabista i islamista, językoznawca i literaturoznawca, profesor nauk humanistycznych, pracownik naukowy Katedry Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1964–1969 studiował arabistykę na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Tytuł zawodowy magistra uzyskał na podstawie pracy pt. Niektóre zagadnienia zapożyczeń arabskich w języku urdu, której promotorem był profesor Józef Bielawski. W 1971 przebywał na Uniwersytecie Kairskim i uniwersytecie Al-Azhar[1]. Następnie w 1974 obronił doktorat z zakresu językoznawstwa arabskiego na podstawie pracy zatytułowanej Elementy indyjskiej teorii fonetycznej w 'Al-Kitāb' Sībawayhiego. W 1982 habilitował się z zakresu klasycznej kultury arabskiej i muzułmańskiej na podstawie pracy Literatura i kultura w imperium kalifów. Studium twórczości adabowej al-Mubarrada. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[3].
Zawodowo związany z Uniwersytetem Warszawskim, na którym doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego[3]. W latach 1982–2006 był kierownikiem Zakładu Arabistyki i Islamistyki UW, pozostając następnie jego pracownikiem naukowym. Wykładowca językoznawstwa arabskiego, dialektologii języka arabskiego, islamistyki oraz muzułmańskiej myśli politycznej. W latach 2006–2010 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologicznego Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. W 2003 objął na tej uczelni również stanowisko kierownika Centrum Bliskowschodniego SWPS. Był profesorem wizytującym m.in. na uczelniach w Bonn, Berlinie i Moskwie[1].
W 1993 założył czasopismo naukowe „Studia Arabistyczne i Islamistyczne”, którego został redaktorem naczelnym, a w 2002 wydawany przez SWPS rocznik „Bliski Wschód: społeczeństwa-polityka-tradycje”. Został członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[3], Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk[2], Polskiego Towarzystwoa Orientalistycznego[1] oraz Collegium Invisibile[4].
Janusz Danecki jest tłumaczem klasycznej i współczesnej literatury arabskiej, a także literatury specjalistycznej (orientalistycznej) z języków europejskich takich jak niemiecki, angielski, francuski. Poza wyżej wymienionymi językami europejskimi zna jeszcze m.in. rosyjski, węgierski, hiszpański, włoski, szwedzki oraz fiński. Deklaruje też podstawową znajomość kilku języków orientalnych (suahili, hebrajski, birmański, perski, turecki oraz urdu).
Wraz z doktor Jolantą Kozłowską jako pierwsi w Polsce opracowali w 1996 Słownik arabsko-polski, który charakteryzuje się nietypowym układem haseł w porównaniu z innymi słownikami arabskimi. Autorzy ułożyli wszystkie hasła alfabetycznie, a nie według rdzenia. Druga część słownika (polsko-arabska) nie została dokończona. Janusz Danecki napisał też wydaną po raz pierwszy w 1994 Gramatykę języka arabskiego. Jest również autorem publikacji książkowej z zakresu islamistyki Podstawowe wiadomości o islamie (1997), która do tej pory jest największym studium na temat islamu w języku polskim. Jest także autorem ponad stu artykułów naukowych w czasopismach międzynarodowych.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
