Jakub
ilustracja
Występowanie

Księga Rodzaju

Rodzina
Ojciec

Izaak

Matka

Rebeka

Żona

Lea, Rachela

Rodzeństwo

Ezaw

Dzieci

Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon (Zebulon), Józef, Beniamin, Dan, Naftali (Neftali), Gad, Aser i Dina

Walka Jakuba z aniołemGustave Doré, 1855

Jakub (hebr. ‏יַעֲקֹב‎, Jaʿăqōḇ, Jaʿaqov, arab. ‏يعقوب‎, Jaʿqūb, od aqeb – „pięta”), nazywany też Izraelem (hebr. יִשְׂרָאֵל – Israel „Walczący z Bogiem”) – patriarcha biblijny, którego dzieje przedstawia Księga Rodzaju.

Życiorys

Jakub był synem Izaaka i Rebeki (Izaak i Rebeka byli kuzynami – Rebeka była wnuczką Nachora, brata Abrahama będącego ojcem Izaaka[1][2]), bratem-bliźniakiem Ezawa. Dzieci walczyły ze sobą już w łonie matki, co Jahwe objaśnił jej słowami: „Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego” (Rdz 25,23).

Biblia określa Jakuba jako człowieka spokojnego, a Ezawa – jako zręcznego myśliwego. Ezaw był faworyzowany przez ojca, a Jakub – przez matkę. Ezaw był pierworodnym, jednak lekceważył ten przywilej i odstąpił go bratu za potrawę z gotowanej soczewicy. Również ojcowskie błogosławieństwo Jakub uzyskuje podstępem od niedowidzącego ze starości Izaaka. Z powodu gniewu brata był zmuszony udać się do Charanu, do brata swojej matki Labana, którego obie córki – Rachelę i Leę – poślubił.

Walka Jakuba z aniołem. Biblia Gutenberga, 1558.

Księga Rodzaju opisuje walkę Jakuba z tajemniczą postacią, która powiedziała: „Odtąd nie będziesz nazywał się Jakub, ale Izrael (ישׂראל), bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś.” (Rdz 32,29)[3]. Józef Flawiusz w Dawnych dziejach Izraela k1 331-334 opisuje powrót Jakuba do brata swego Ezawa, podczas której natknął się on na zjawę i walczył z nią ciężko, odnosząc zwycięstwo. Zwyciężona zjawa przedstawiła się jako Anioł Boży.

Po 17 latach pobytu w Egipcie zmarł w wieku 147 lat, pochowany został w jaskini Makpela.

Jakub miał dwunastu synów:

Ponadto Lea urodziła mu jedyną córkę – Dinę.

Potomstwo dwunastu synów Jakuba tworzyło dwanaście plemion izraelskich, do których jednak nie zalicza się nieposiadających własnych ziem potomków Lewiego – lewitów, natomiast rozróżniając dwóch synów Józefa – Efraima i Manassesa, którzy zostali przez Jakuba adoptowani[5].

Inna interpretacja historyczna

Część badaczy przychyla się do tezy, iż starotestamentowa postać Jakuba jest mitologiczną personifikacją jednego z plemion hebrajskich wkraczających wśród Amorytów do Mezopotamii i Syrii, konkretnie ludu Jakob-el znanego z tabliczek państwa Mari[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. When did God no longer allow marriage between close relatives? - Bible Believers Baptist Church, Corpus Christi, Texas [online] [dostęp 2020-02-06] (ang.).
  2. ISAAC AND REBEKAH. [online], godswordtowomen.org [dostęp 2020-02-06].
  3. Rdz 32,28 w przekładach Biblii.
  4. a b Rachel [online], www.jewishvirtuallibrary.org [dostęp 2020-02-06].
  5. Rdz 48,1-6 w przekładach Biblii.
  6. Prawda i legenda o patriarchach. W: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne. Warszawa: Iskry, 1983, s. 73-74. ISBN 83-207-0631-9.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się