Języki jenisejskie – rodzina języków używanych w centralnej Syberii, głównie na terenie kraju krasnojarskiego. Języki jenisejskie prawdopodobnie spokrewnione są z językami na-dene[1]. Istnieje potencjalnie powiązanie w ramach makrorodziny dene-kaukaskiej z językiem chińskim i językami Kaukazu.
Jedynie dwa spośród tych języków przetrwały do XX wieku: ketyjski, którym mówi od kilkuset do tysiąca osób, oraz jugh, od niedawna wymarły. Inne języki z tej rodziny jak arin, assan, kott czy pumpokol wymarły w XVIII lub XIX wieku.
| Grupy i języki | Liczba mówiących | |
|---|---|---|
| Języki południowojenisejskie | Języki kott-assan | |
| kottyjski | 0 | |
| asański (assan) | 0 | |
| Języki arin-pumpokol | ||
| arin (ariński) | 0 | |
| pumpokol (pumpokolski) | 0 | |
| Języki północnojenisejskie | ketyjski (kecki, ket, imbacko-kecki, jenisej-ostiacki) | 210 |
| jugijski (jugh, symski) | 1 | |
Języki jenisejskie mogą mieć od jednego do czterech tonów. Tony te są związane z glotalizacją, długością samogłoski i przydechem, podobnie jak w języku starochińskim. Języki jenisejskie mają również bardzo rozwiniętą odmianę czasownika oraz charakteryzuje je ergatywność.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.