Quenya, przykład języka artystycznego, należącego do języków fikcyjnych, wykorzystany w powieści Władca Pierścieni

Język artystyczny (także artlang) – język sztuczny stworzony dla celów artystycznych i estetycznych. W przeciwieństwie do większości języków pomocniczych, języki tego typu mogą posiadać skomplikowaną gramatykę z wieloma wyjątkami. Wiele z nich stworzonych jest w kontekście fikcyjnych światów[1] tak jak np. w powieści Władca Pierścieni J.R.R. Tolkiena[2]. Inne mogą reprezentować język fikcyjnej mniejszości etnicznej lub nie posiadać żadnego tła fabularnego czy historycznego[1].

Rodzaje języków artystycznych

Większość języków artystycznych stanowią języki fikcyjne, które pojawiają się w książkach, filmach i innych dziełach artystycznych. Do języków artystycznych należą także języki alternatywne takie jak wenedyk[3] (są to także języki fikcyjne). Podobnymi językami są te wykorzystywane w wirtualnych państwach, które de facto nie są językami fikcyjnymi. Są też języki tworzone na podstawie historii alternatywnej, a więc teorii co by było, gdyby historia potoczyła się inaczej.

Innym przykładem są języki osobiste, które tworzone są „przez samego siebie dla samego siebie”[4].

Przypisy

  1. a b Tim Conley, Stephen Cain: Encyclopedia of fictional and fantastic languages. Greenwood Publishing Group, 2006. ISBN 0-313-33188-X. (ang.).
  2. Verlyn Flieger: Splintered light: logos and language in Tolkien’s world. Kent State University Press, 2002. ISBN 0-87338-744-9. (ang.).
  3. Jakub Kowalski: Wymyślone języki. Relaz.pl, 2007-03-02. [dostęp 2011-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)].
  4. Jill Kitson, Robert Dessaix: The Language of K. Lingua Franca, 1998-12-19. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-23)]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się