| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
11 mln[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-1 | zh | ||
| ISO 639-3 | mnp | ||
| IETF | mnp | ||
| Glottolog | minb1244, minb1236 | ||
| Ethnologue | mnp | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
| Nazwa chińska | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Język minbei, min bei (min północny)[2] – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w północnej części prowincji Fujian na południu Chin. Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a bei znaczy „północ”. Kilkanaście tysięcy osób (2004) używa tego języka w Singapurze[1].
Język minbei należy do grupy min w ramach języków chińskich[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.