Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 34 mln | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
język urzędowy | Indie (stan Bihar) | ||||
Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-1 | bh | ||||
ISO 639-2 | mai | ||||
ISO 639-3 | mai | ||||
IETF | mai | ||||
Glottolog | mait1250 | ||||
Ethnologue | mai | ||||
GOST 7.75–97 | май 412 | ||||
WALS | mai | ||||
SIL | MAM | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język maithili (मैथिली Maithilī) – język należący do podgrupy wschodniej języków indoaryjskich z grupy języków indoirańskich. Używany jest w indyjskim stanie Bihar oraz nepalskim regionie Teraj.
Maithili do niedawna był uważany za dialekt języka hindi, lecz w 2003 roku uzyskał status języka urzędowego w stanie Bihar. Jeden z języków bihari[1][2].
Według danych z 2000 roku posługuje się nim 30 mln mieszkańców Indii[1]. Liczba użytkowników we wszystkich krajach wynosi ok. 34 mln[1]. Jest drugim językiem Nepalu pod względem powszechności użycia[3].
Maithili tradycyjnie był zapisywany w odrębnym piśmie sylabicznym maithili (zwanym również tirhuta lub mithilakszar) bądź przy użyciu pisma kaithi, jednak w ostatnich latach coraz bardziej powszechne staje się użycie abugidy dewanagari.
W trakcie swojego rozwoju wytworzył szereg innowacji, które odróżniają go od sąsiednich języków. Nie występują rodzaje ani liczba gramatyczna. Istnieje złożona morfologia czasownika. System zaimków zawiera rozróżnienia honoryfikatywne[3].
W użyciu są też języki hindi i nepalski, które służą jako języki edukacji (w zależności od miejsca zamieszkania). Osoby niepiśmienne, zamieszkujące tereny wiejskie, są zwykle jednojęzyczne[3].
Pierwsze wzmianki o języku maithili pochodzą z XVIII w. Szersze badania nad maithili rozpoczęto pod koniec tegoż wieku, kiedy to G.A. Grierson poświęcił mu szereg artykułów i publikacji książkowych[4].
W języku maithili istnieje bogata literatura, najstarszym utworem jest „Varna Ratnakara[4]
” z XIII w.Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.