 Budynek przy ul. S. Jaracza 1, siedziba Instytutu Slawistyki PAN | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1954 |
| Dyrektor |
dr hab. Ewa Golachowska |
| Zastępca Dyrektora ds. Naukowych | |
| Adres | |
| ul. Stefana Jaracza 1 00-378 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′14,8537″N 21°01′57,0849″E/52,237459 21,032524
| |
| Strona internetowa | |
Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk z siedzibą w Warszawie.
Dyrektorem Instytutu jest dr hab. Ewa Golachowska[1], zastępcą dyrektora ds. naukowych dr hab. Karolina Bielenin-Lenczowska[2], a przewodniczącą Rady Naukowej kadencji 2023–2026 prof. dr hab. Anna Zielińska[3].
W 1954 r., dzięki staraniom prof. Tadeusza Lehra-Spławińskiego i prof. Zdzisława Stiebera, Polska Akademia Nauk powołała Zakład Słowianoznawstwa PAN. W 1977 r. jednostka uzyskała status instytutu, a w 1992 r. nastąpiła zmiana nazwy na Instytut Slawistyki PAN[4].
Kierownicy i dyrektorzy jednostki[4]:
Instytut Slawistyki prowadzi interdyscyplinarne badania nad obszarem Słowiańszczyzny. W IS PAN zatrudnieni są historycy, językoznawcy, literaturoznawcy i antropolodzy kultury. W pracy Instytutu wyodrębnia się następujące pola badawcze:
Instytut dzieli się na cztery zakłady. Są to[5]:
W Instytucie działa również Zespół Obsługi Badań Naukowych.
Instytut Slawistyki PAN jest członkiem konsorcjum naukowego DARIAH-PL[6], ponadto wraz z Politechniką Wrocławską (instytucja koordynująca), Instytutem Podstaw Informatyki PAN, Polsko-Japońską Wyższą Szkołą Technik Komputerowych, Uniwersytetem Łódzkim oraz Uniwersytetem Wrocławskim tworzy CLARIN-PL, polską część struktury CLARIN. CLARIN (Common Language Resources & Technology Infrastructure) to ogólnoeuropejska infrastruktura naukowa, która umożliwia badaczom z dziedziny nauk humanistycznych i społecznych wygodną pracę z bardzo dużymi zbiorami tekstów[7]. W Instytucie prowadzony jest Projekt badawczy EUROJOS-2 (Językowo-kulturowy obraz świata Słowian i ich sąsiadów na tle porównawczym), który kontynuuje prace konwersatorium EUROJOS, utworzonego w roku 2001, w roku 2009 afiliowanego w IS PAN. Prace są prowadzone niezmiennie od chwili powołania konwersatorium pod kierunkiem prof. dr. hab. Jerzego Bartmińskiego. Instytut prowadzi również repozytorium cyfrowe w ramach konsorcjum RCIN[8].
Od roku akademickiego 2001/2002 Instytut kształci doktorantów. Ma uprawnienia do nadawania stopnia doktora w dyscyplinach językoznawstwo i kulturoznawstwo.
Instytut od 1990 roku prowadzi własne wydawnictwo – Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy (SOW), który do tej pory wydał ponad 250 pozycji książkowych. Znaczna część publikacji to serie wydawnicze: „Bibliografia Językoznawstwa Slawistycznego”, „Gramatyka Konfrontatywna Bułgarsko-Polska”, „Język na Pograniczach”, „Kultura na pograniczach”, „Polszczyzna Regionalna Pomorza”, „Semantyka a Konfrontacja Językowa” i Prace Slawistyczne „Slavica”. Wydawnictwo jest częścią grupy Świadomi Wydawcy oraz członkiem OASPA (Open Access Scholarly Publishers Association).
Instytut wydaje też kilka periodyków naukowych: Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej, Slavia Meridionalis, Sprawy Narodowościowe, Studia Litteraria et Historica, Cognitive Studies/Études Cognitives, Colloquia Humanistica, Acta Baltico-Slavica oraz Adeptus. Czasopisma ukazują się formie wyłącznie internetowej, są dostępne przez platformę cyfrową ISS PAS[9].
|
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
