Inskrypcja Siloe – napis w języku hebrajskim, odkryty w 1880 roku na ścianie Tunelu Ezechiasza, doprowadzającego wodę ze źródła Gichon do sadzawki Siloe w Jerozolimie. Wiek inskrypcji datuje się na czasy panowania Ezechiasza w VIII wieku p.n.e.
Inskrypcja została odczytana przez Archibalda Sayce'a. Tekst, napisany w języku hebrajskim, pismem paleohebrajskim, umieszczono w sześciu wierszach[1]. Jego treść nawiązuje do radości robotników, kończących pracę nad tunelem wodnym. Podane zostały również parametry konstrukcji: 1200 kubitów długości i 100 kubitów pod gruntem[2] (1 kubit to około 0,45 m[3], po przeliczeniu długość wynosiła około 540 m, głębokość około 45 m).
[Dokonane zostało] przebicie. I w następujący sposób dokonano przebicia: kiedy jeszcze [robotnicy uderzali] kilofami, kiedy jeden naprzeciw własnego kolegi (pracował) i kiedy jeszcze trzy łokcie pozostały do [przebicia], usłyszano głos jednego (robotnika), który wołał swojego kolegę, ponieważ była szczelina w skale z prawej strony na [lewą] stronę. I w dniu przebicia pracownicy pracowali – każdy jeden naprzeciw drugiego – kilof o kilof. I popłynęła woda od wyjścia w kierunku stawu w 1200 łokciach (długości) a sto łokci wynosiła wysokość skały ponad głowami robotników[4].
Inskrypcja została odkryta w 1880 roku przez Jacoba Spafforda[1] na ścianie tunelu, który król Ezechiasz kazał wybudować w trakcie przygotowań do powstania przeciwko Asyrii. System wodny miał zaopatrzyć miasto w wodę w razie oblężenia[5]. Wycięta inskrypcja o wymiarach 1,32 m szerokości i 0,21 m wysokości datowana jest na około 701 rok p.n.e. Znajduje się w Muzeum Archeologicznym w Stambule[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.