.jpg) Widok ogólny elektrowni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Status |
W trakcie demontażu |
| Liczba bloków energetycznych |
2 i 2 w budowie |
| Moce | |
| Łączna moc: | |
| - elektr. netto |
2370 MW |
| - elektryczna brutto |
2720 MW |
| Kluczowe daty | |
| Rozpoczęcie budowy |
1974 |
| Włączenie do sieci |
1 maja 1984 |
| Trwałe wyłączenie |
31 grudnia 2009 |
Położenie na mapie Litwy  | |
 55°36′16″N 26°33′36″E/55,604444 26,560000
| |
| Strona internetowa | |
Ignalińska Elektrownia Jądrowa (lit. Ignalinos atominė elektrinė) – zamknięta elektrownia jądrowa, położona na Litwie, nad jeziorem Dryświaty, w odległości 6 km od miasta Wisaginia i 47 km od miasta Ignalino, na północno-wschodnim krańcu kraju, niedaleko miejsca, gdzie stykają się granice Litwy, Łotwy i Białorusi. Ostatni pracujący reaktor, typu RBMK-1500, o maksymalnej mocy 1500 MW, został zamknięty 31 grudnia 2009[1]. Był to reaktor numer 2, pracujący od 1987. Duża część pracowników elektrowni zamieszkuje miasto Wisaginia, zbudowane specjalnie jako zaplecze mieszkaniowe elektrowni[2].
Prace nad budową pierwszego reaktora rozpoczęto w 1977 i zakończono przyłączeniem do sieci 31 grudnia 1983. 20 sierpnia 1987 przyłączono do sieci drugi reaktor. Rozpoczęto też budowę reaktora numer 3, ale wskutek protestów zaprzestano prace w 1988. Prace nad reaktorem numer 4 nie wyszły poza fazę projektu. Pierwotnie przewidywano, że siłownia będzie dostarczać energię elektryczną nie tylko dla Litwy, ale także dla Łotwy, Białorusi i obwodu królewieckiego (w 1989 42% energii produkowanej w elektrowni było eksportowane poza Litwę). Przewidywany czas eksploatacji paliwa wynosi 30 lat[3]. Reaktory ignalińskie (RBMK-1500) były podobnego typu co używane przez elektrownię w Czarnobylu (RBMK-1000) i także nie były uważane za bezpieczne według zachodnich norm.
| Reaktor | Typ | Status | Moc w sieci |
Moc maksymalna |
|---|---|---|---|---|
| Ignalina-1[4] | RBMK-1500 | Zamknięty | 1 185 MW | 1 300 MW |
| Ignalina-2[5] | RBMK-1500 | Zamknięty | 1 185 MW | 1 300 MW |
| Ignalina-3 | RBMK-1500 | Budowa przerwana w 1988 | 1 380 MW | 1 500 MW |
| Ignalina-4[6] | RBMK-1500 | Projekt anulowany w 1988 | 1 380 MW | 1 500 MW |
8 listopada 2007 nastąpiła awaria pracy reaktora nr 2. Nie doszło do skażenia środowiska materiałami promieniotwórczymi, konieczne było jednak awaryjne wyłączenie reaktora.
Warunkiem przystąpienia Litwy do Unii Europejskiej było zobowiązanie do wycofania elektrowni z eksploatacji. Groziło to poważnymi komplikacjami w gospodarce energetycznej Litwy, ponieważ elektrownia dostarczała 90% energii elektrycznej zużywanej w tym kraju. W wyniku negocjacji Unia zgodziła się pokryć koszty zamknięcia elektrowni i skompensować Litwie utratę energii dostarczanej przez elektrownię.
Lietuvos Energija planowała budowę nowej elektrowni o nazwie Wisagińska Elektrownia Jądrowa (lit. Visagino atominė elektrinė) z jednym reaktorem o mocy 1350 MW w bliskim sąsiedztwie obecnie istniejącej. W grudniu 2009 ukazało się w tej sprawie ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej[7]. Mimo wcześniejszych zapowiedzi w grudniu 2010 nie wybrano inwestora w przetargu, gdyż wycofano jedyną ofertę spełniającą kryteria przetargu, złożoną przez południowokoreańską Korea Electric Power Corporation (Kepco). Zdecydowano się prowadzić dalsze rozmowy o udzieleniu koncesji w drodze bezpośrednich negocjacji bez przetargu[8]. 9 grudnia 2011 Polska Grupa Energetyczna podjęła decyzję o zawieszeniu swojego zaangażowania w budowę elektrowni jądrowej w Visaginas na Litwie[9]. Decyzja ta została podjęta ze względu na niską rentowność inwestycji przy proponowanych warunkach[10]. W czerwcu 2012 litewski Sejm wyraził zgodę na zawarcie umowy koncesyjnej. Dostawcą reaktora miała być japońska firma Hitachi (reaktor ABWR o mocy 1300-1638 MW). W październiku 2012 w referendum ogólnokrajowym społeczeństwo wypowiedziało się przeciwko budowie nowej elektrowni jądrowej na Litwie[11].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
