Herbert Kroemer, Herbert Krömer (ur. 25 sierpnia 1928 w Weimarze, zm. 8 marca 2024[1]) – niemiecki fizyk i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego (University of California) w Santa Barbara w Stanach Zjednoczonych.
Życiorys
Herbert Kroemer po maturze w roku 1947 rozpoczął studia na wydziale fizyki Uniwersytetu w Jenie (NRD). Uczęszczał m.in. na wykłady Friedricha Hunda. W czasie blokady Berlina uczestniczył w praktykach w Berlinie, co wykorzystał do ucieczki na zachodnią stronę. Kontynuował studia na Uniwersytecie Georga-Augusta w Getyndze. Dyplomował się roku 1952 z fizyki teoretycznej na temat efektów gorących elektronów w tranzystorach, a następnie pracował jako „teoretyk stosowany” (jak sam się nazywał) w Centralnym urzędzie telekomunikacji (Fernmeldetechnisches Zentralamt) Poczty Niemieckiej. W roku 1954 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w różnych laboratoriach w Princeton i Palo Alto. W latach 1968–1976 wykładał fizykę na University of Colorado w Boulder, a następnie przeniósł się na University of California w Santa Barbara[2][3].
Kariera naukowa
Herbert Kroemer nigdy nie zajmował się obszarami modnymi preferując te, których znaczenie ujawniało się dopiero wiele lat później. W latach 50. opublikował pracę o koncepcji heterozłączowego tranzystor bipolarnego umożliwiającego pracę przy częstotliwościach dochodzących do gigaherców. W roku 1963 opracował teorię laserów o podwójnej strukturze heterogenicznej stanowiącą podstawę działania współczesnych laserów półprzewodnikowych. Obie koncepcje wyprzedzały swój czas. Ich wdrożenie było możliwe dopiero po wynalezieniu epitaksji z wiązki molekularnej w latach 80. XX wieku[2][3].
W czasie pracy w Santa Barbara jego główne badania przesunęły się z teorii w kierunku badań eksperymentalnych. Pod koniec lat 70. XX wieku zajmował się głównie badaniami nad rozwojem epitaksji z wiązki molekularnej badając nowe zestawienia materiałów jak fosforku galu (GaP) i arsenku galu (GaAs) na strukturach krzemowych. Po roku 1985 jego zainteresowania przeniosły się w kierunku arsenku indu (InAs), antymonku galu (GaSb) i antymonku glinu (AlSb)[2][3].
W roku 2000 wraz z Żoresem Iwanowiczem Ałfiorowem otrzymał pół Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za odkrycie struktur półprzewodnikowych stosowanych w optoelektronice. Drugą połowę otrzymał Jack Kilby za stworzenie układów scalonych[2][3].
Przypisy
- ↑ Nobel Laureate Herb Kroemer, 1928-2024 [online], UCSB College of Engineering, 12 marca 2024 [dostęp 2024-03-13] (ang.).
- ↑ a b c d Herbert Kroemer - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2000 > Zhores I. Alferov, Herbert Kroemer, Jack S. Kilby [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-23]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture Quasi-Electric Fields and Band Offsets: Teaching Electrons New Tricks.
- ↑ a b c d Herbert Kroemer. [w:] Profile of Distinction [on-line]. University of California Santa Barbara, Department of Electrical and Computer Engineering. [dostęp 2014-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)]. (ang.).
XX wiek |
- 1901: Röntgen
- 1902: Lorentz, Zeeman
- 1903: Becquerel, P. Curie, M. Curie
- 1904: Rayleigh
- 1905: Lenard
- 1906: Thomson
- 1907: Michelson
- 1908: Lippmann
- 1909: Marconi, Braun
- 1910: van der Waals
- 1911: Wien
- 1912: Dalén
- 1913: Kamerlingh Onnes
- 1914: von Laue
- 1915: W.L. Bragg, W.H. Bragg
- 1917: Barkla
- 1918: Planck
- 1919: Stark
- 1920: Guillaume
- 1921: Einstein
- 1922: N. Bohr
- 1923: Millikan
- 1924: Siegbahn
- 1925: Franck, Hertz
- 1926: Perrin
- 1927: Compton, Wilson
- 1928: Richardson
- 1929: de Broglie
- 1930: Raman
- 1932: Heisenberg
- 1933: Schrödinger, Dirac
- 1935: Chadwick
- 1936: Hess, Anderson
- 1937: Davisson, Thomson
- 1938: Fermi
- 1939: Lawrence
- 1943: Stern
- 1944: Rabi
- 1945: Pauli
- 1946: Bridgman
- 1947: Appleton
- 1948: Blackett
- 1949: Yukawa
- 1950: Powell
- 1951: Cockcroft, Walton
- 1952: Bloch, Purcell
- 1953: Zernike
- 1954: Born, Bothe
- 1955: Lamb, Kusch
- 1956: Shockley, Bardeen, Brattain
- 1957: Yang, T.D. Lee
- 1958: Czerenkow, Frank, Tamm
- 1959: Segrè, Chamberlain
- 1960: Glaser
- 1961: Hofstadter, Mössbauer
- 1962: Landau
- 1963: Wigner, Goeppert-Mayer, J. Hans D. Jensen
- 1964: Townes, Basow, Prochorow
- 1965: Tomonaga, Schwinger, Feynman
- 1966: Kastler
- 1967: Bethe
- 1968: Alvarez
- 1969: Gell-Mann
- 1970: Alfvén, Néel
- 1971: Gabor
- 1972: Bardeen, Cooper, Schrieffer
- 1973: Esaki, Giaever, Josephson
- 1974: Ryle, Hewish
- 1975: A. Bohr, Mottelson, Rainwater
- 1976: Richter, Ting
- 1977: Anderson, Mott, van Vleck
- 1978: Kapica, Penzias, Wilson
- 1979: Glashow, Salam, Weinberg
- 1980: Cronin, Fitch
- 1981: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn
- 1982: Wilson
- 1983: Chandrasekhar, Fowler
- 1984: Rubbia, van der Meer
- 1985: von Klitzing
- 1986: Ruska, Binnig, Rohrer
- 1987: Bednorz, Müller
- 1988: Lederman, Schwartz, Steinberger
- 1989: Ramsey, Dehmelt, Paul
- 1990: Friedman, Kendall, Taylor
- 1991: de Gennes
- 1992: Charpak
- 1993: Hulse, Taylor
- 1994: Brockhouse, Shull
- 1995: Perl, Reines
- 1996: D. Lee, Osheroff, Richardson
- 1997: Chu, Cohen-Tannoudji, Phillips
- 1998: Laughlin, Störmer, Tsui
- 1999: 't Hooft, Veltman
- 2000: Ałfiorow, Kroemer, Kilby
|
---|
XXI wiek |
- 2001: Cornell, Ketterle, Wieman
- 2002: Davis Jr., Koshiba, Giacconi
- 2003: Abrikosow, Ginzburg, Leggett
- 2004: Gross, Politzer, Wilczek
- 2005: Glauber, Hall, Hänsch
- 2006: Mather, Smoot
- 2007: Fert, Grünberg
- 2008: Nambu, Kobayashi, Maskawa
- 2009: Kao, Boyle, Smith
- 2010: Gejm, Nowosiołow
- 2011: Perlmutter, Schmidt, Riess
- 2012: Haroche, Wineland
- 2013: Englert, Higgs
- 2014: Akasaki, Amano, Nakamura
- 2015: Kajita, McDonald
- 2016: Thouless, Haldane, Kosterlitz
- 2017: Weiss, Barish, Thorne
- 2018: Ashkin, Mourou, Strickland
- 2019: Peebles, Mayor, Queloz
- 2020: Penrose, Genzel, Ghez
- 2021: Manabe, Hasselmann, Parisi
- 2022: Aspect, Clauser, Zeilinger
- 2023: Agostini, Krausz, L’Huillier
|
---|
Encyklopedia internetowa:
- PWN: 3927515
- Britannica: biography/Herbert-Kroemer
- Universalis: herbert-kroemer
- БРЭ: 2109057
- NE.se: herbert-kroemer
- SNL: Herbert_Kroemer
- VLE: herbert-kroemer
- Catalana: 0259893
- DSDE: Herbert_Kroemer
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 34137
Identyfikatory zewnętrzne:
- ResearcherID: FFW-2131-2022
- Scopus: 7102145116