Herb województwa pomorskiego – symbol województwa pomorskiego. Herb stanowi wizerunek czarnego gryfa, ze wzniesionymi skrzydłami, z wysuniętym językiem koloru czerwonego, umieszczony w polu tarczy herbowej koloru złotego. Został ustanowiony w 2002 r., pomimo negatywnej opinii Komisji Heraldycznej przy MSWiA[1]. Autorem wzoru herbu jest Wawrzyniec Samp[2].
W 2008 roku Zarząd Województwa Pomorskiego w celu promocji województwa pomorskiego i tym samym zakupu lub produkcji haseł reklamowych, logotypów i gadżetów związanych z regionem i stanowiących jego identyfikację[3] wprowadził system identyfikacji wizualnej zawierający zmodyfikowany wzór herbu[4]. Zarząd województwa bez zgody sejmiku województwa[5] zatwierdził zmienione ustawienie gryfa w tarczy oraz sam odcień barwy tarczy herbowej. Herb ten był używany do 2010 r.
Pierwowzorem herbu jest XVI-wieczny fresk z wizerunkiem gryfa, który znajduje się w prezbiterium archikatedry oliwskiej.
Wizerunek czarnego gryfa patrzącego w prawą stronę, na złotym tle, uznaje się za herb Kaszub. Dlatego też bardzo często utożsamia się te dwa herby; niektóre źródła podają nawet, że to jeden i ten sam herb.
W 1999 roku został rozpisany konkurs na herb województwa pomorskiego. Pierwotnie wybrany projekt herbu łączył ze sobą orła mieczowego, symbol Prus i Pomorza Gdańskiego, oraz czarnego gryfa, będącego symbolem Kaszub. Na czarnym orle mieczowym znajdowała się tarcza herbowa o złotym polu z czarnym gryfem[6].
W latach 1454–1795 herb województwa pomorskiego przedstawiał czerwonego gryfa na srebrnym polu.
„Gryf czerwony zwrócony w lewo, w polu białym. Nogi przednie wspięte jak do biegu, skrzydła wyciągnięte jak do lotu, język wywieszony, korona na głowie”[7]. Istniały kontrowersje czy herbem powinien być gryf, gdyż w skład województwa pomorskiego weszło również dawne województwo chełmińskie, którego herbem był orzeł mieczowy.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.