Heptagraf (gr. εφτά, ephtá „siedem” i γράφω, grápho „zapis”) – siedem liter oznaczających jedną lub dwie głoski[1].
Przykładem heptagrafu jest spółgłoska siedmioliterowa oznaczająca dwie osobne głoski, właściwie trójznak sch i tetragraf tsch występujące w języku niemieckim, która jest najczęściej używana do interpretowania słów lub litery pochodzenia obcego:
- Schtsch – zapis głoski oznaczający dźwięk szcz, która w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA pisana jest symbolem [ʃʧ], np. z języka ukraińskiego борщ (borszcz), interpretowany w niemieckim jako borschtsch[2].
W języku afrykańskim !kung występuje także siedmioliterowy znak pisany jako heptagraf dtsʼkxʼ[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ heptagraph in a sentence - how to use "heptagraph" in a sentence [online], eng.ichacha.net [dostęp 2021-04-08] .
- ↑ What does heptagraph mean [online], findwords.info [dostęp 2021-04-08] (ang.).
- ↑ Pre-voicing (phonetics) : definition of Pre-voicing (phonetics) and synonyms of Pre-voicing (phonetics) (English) [online], dictionary.sensagent.com [dostęp 2021-04-08] .
- * Artykuły poświęcone wariantom diakrytyzowanym dostępne z poziomu artykułu litery podstawowej
