| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Muhafaza | |||
Burmistrz |
Tayseer Abu Sneineh | ||
Powierzchnia |
74,102 km² | ||
Wysokość |
930 m n.p.m. | ||
Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||
Położenie na mapie Palestyny | |||
31°32′00″N 35°05′42″E/31,533333 35,095000 | |||
Strona internetowa |
Hebron (arab. الخليل, Al-Chalil) – miasto położone na Wyżynie Judzkiej, na Zachodnim Brzegu. Największe miasto Zachodniego Brzegu i drugie po względem wielkości w Autonomii Palestyńskiej (po mieście Gaza), liczące 215 571 palestyńskich mieszkańców (w 2020 r.)[1]. W wydzielonej strefie H2 na granicy Starego Miasta Hebronu mieszka także ok. 500-850 osadników żydowskich[2][3][4].
W grocie Makpela znajdują się groby patriarchów i według tradycji szczątki Abrahama. Jest to miejsce pielgrzymek dla muzułmanów, chrześcijan i żydów. Na terenie Hebronu znajduje się również dąb, zwany Dębem Abrahama, pod którym według tradycji znajdował się namiot Abrahama. Teren ten wykupił w 1866 Rosyjski Kościół Prawosławny i zlokalizował w sąsiedztwie drzewa monaster Trójcy Świętej i Świętych Praojców[5].
Hebron jest otoczony murem, wysokim na niemal dwanaście metrów, wzniesionym przez Heroda Wielkiego. W 2017 roku stare miasto Hebronu zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jednocześnie uznane za obiekt zagrożony[6].
Działa tu publiczny Uniwersytet Hebroński kształcący obecnie prawie 9000 studentów[7], z których 2/3 to kobiety.
W dniach 23–24 sierpnia 1929 roku w Hebronie doszło do pogromu ludności żydowskiej, zginęło 67 osób, a wielu pozostałych Żydów mieszkających w mieście zostało ewakuowanych przez Brytyjczyków zarządzających terenem Palestyny do Jerozolimy[8].
25 lutego 1994 izraelski osadnik Baruch Goldstein wtargnął do meczetu Abrahama w muzułmańskiej części kompleksu zwanego grobem patriarchów (Makpela) i otworzył ogień z M-16 do modlących się, zabijając 29 i raniąc setki osób. Goldstein był amerykańskim Żydem wychowanym w Brooklynie, członkiem Żydowskiej Ligi Obrony i zwolennikiem fundamentalistycznej żydowskiej partii Kach, zdelegalizowanej w Izraelu krótko po masakrze.
W 1997 roku na mocy tzw. umowy hebrońskiej miasto zostało podzielone na dwie części: H1 o wielkości 18 km², zamieszkaną przez większą część hebrończyków i kontrolowaną całkowicie przez Palestyńczyków[potrzebny przypis], oraz H2 o powierzchni około 4,5 km² pod kontrolą izraelską. W H2 leżą izraelskie osiedla, nielegalne z punktu widzenia prawa międzynarodowego.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, odzieżowy, skórzany oraz rzemieślniczy[9].
Przy mieście przebiega droga ekspresowa nr 35 (Aszkelon-Hebron).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.