| gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||
| Departament | |||||
| Okręg | |||||
| Kod INSEE |
76351 | ||||
| Mer | |||||
| Powierzchnia |
46,94 km² | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
3830 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
76620 | ||||
Położenie na mapie Sekwany Nadmorskiej  | |||||
Położenie na mapie Francji  | |||||
Położenie na mapie Normandii  | |||||
 49°30′N 0°08′E/49,500000 0,133333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Hawr (fr. Le Havre, ⓘ) – miasto i gmina we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Sekwana Nadmorska.
Według danych na rok 2009 gminę zamieszkiwały 179 783 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 3830 osób/km² (wśród 1421 gmin Górnej Normandii Hawr plasuje się na 1. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 2.).
Hawr ma charakter miasta przemysłowego. Znajduje się tam największy port we Francji (5. co do wielkości w Europie), a także jedna z kilku największych francuskich rafinerii – Raffinerie de Normandie (Total – Elf). W 1984 utworzono uniwersytet o charakterze międzynarodowym, gdzie naukę pobierają studenci z całego świata. Ich liczba wynosi około 7000.
7 lutego 1517 Franciszek I, król Francji, nakazał stworzenie „ufortyfikowanego portu” u ujścia Sekwany, do którego mogłyby zawijać okręty wypływające na ocean.
Ze względu na znaczne zniszczenia podczas drugiej wojny światowej, w mieście w zasadzie nie ma żadnych zabytków sprzed tego konfliktu (poza Katedrą Notre-Dame przy rue de Paris). Zabudowa powojenna jest natomiast modelowym przykładem modernistycznego miasta, wzniesionego od podstaw po prawie całkowitych zniszczeniach. Miasto zostało niemalże zbudowane na nowo w latach 1946–1954, przede wszystkim dzięki wizji Auguste’a Perreta, francuskiego architekta zwanego ojcem żelbetu. Centrum Hawru (nazywane centre-ville reconstruit), jako przykład rekonstrukcji powojennej, zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2005 (z podobnych powodów na listę tę wcześniej trafiła warszawska starówka). Najciekawsze obiekty (oprócz samego układu urbanistycznego) to kościół Saint-Joseph, ratusz i hala targowa. Ponadto, w latach późniejszych, zespół modernistycznej architektury miasta został uzupełniony o tzw. Wulkan (1961) – dzieło Oscara Niemeyera (znajdują się tam m.in. kina, teatr i inne instytucje kultury) oraz modernistyczny kościół św. Michała (1965) autorstwa Henri Colboca.
Miasto ma pozycję dużego ośrodka kulturalnego w znaczeniu regionalnym. Szczególnie często stanowi tło dla filmów kinowych, nakręcono tam m.in.:
Terminal połączeń promowych z Wielką Brytanią. Obsługiwane połączenie Hawr – Portsmouth przez LDLines. W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare du Havre. Istnieje też miejska kolej linowo-terenowa (funiculaire) działająca w technologii VAL (véhicule automatique léger – lekki pojazd szynowy poruszający się na kołach ogumionych) – będąca elementem systemu transportu miejskiego.
W mieście istnieje klub piłkarski Le Havre AC, założony w 1872 roku jako wielosekcyjny klub sportowy Le Havre Football-Club (najstarszy obecnie istniejący klub sportowy we Francji), w ramach którego sekcję futbolową utworzono w 1894[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
.svg)
