 Hajle Marjam Desalegne (2011) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Etiopii | |
| Okres |
od 20 sierpnia 2012[1] |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Hajle Marjam Desalegne (ur. 19 lipca 1965 w Boloso Sore) – etiopski polityk, wicepremier i minister spraw zagranicznych w latach 2010–2012, premier Etiopii od 20 sierpnia 2012 do 2 kwietnia 2018 (do 21 września 2012 pełniący obowiązki).
Hajle Marjam Desalegne urodził się w 1965 w dystrykcie Boloso Sore w Regionie Narodów, Narodowości i Ludów Południa (SNNPR). W 1988 ukończył inżynierię lądową (licencjat) na Uniwersytecie w Addis Abebie. Następnie przez dwa lata pracował jako asystent w instytucie Arba Minch Water Technology Institute w mieście Arba Myncz. Po uzyskaniu stypendium wyjechał do Finlandii, gdzie ukończył inżynierię sanitarną (magisterium) na Uniwersytecie Technicznym w Tampere[2].
Po powrocie do Etiopii, przez 12 lat był profesorem w instytucie Arba Minch Water Technology Institute, a następnie po jego przekształceniu na Uniwersytecie w Arba Myncz, na którym pełnił funkcję wicedziekana oraz dziekana (1996–2000). Ukończył w tym czasie studia z zakresu przywództwa organizacyjnego (tytuł MA) na Azusa Pacific University w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył również w kursie z zakresu zarządzania środowiskiem na University of Mauritius oraz w kursie z dziedziny zarządzania szkolnictwem wyższym na University of Warwick[2].
W połowie lat 90. zaangażował się w działalność polityczną w strukturach rządzącego Etiopskiego Ludowo-Rewolucyjnego Frontu Demokratycznego (EPRDF). Wstąpił do skupionej w jego ramach partii Ruch Demokratyczny Ludów Południowej Etiopii (SEPDM), działającej na terenie Regionu Narodów, Narodowości i Ludów Południa (SNNPR), zostając w 2002 jej przewodniczącym. W latach 1995-2008 był członkiem lokalnego parlamentu, Izby Reprezentantów SNNPR. Od 2000 do 2001 był wiceprzewodniczącym Regionu Narodów, Narodowości i Ludów Południa, a w latach 2001-2006 przewodniczącym[2].
Równocześnie od 1995 do 2008 zajmował stanowisko deputowanego do Izby Federacji, a w 2008 objął mandat deputowanego do Izby Przedstawicieli Ludowych. Od 2006 do 2008 był specjalnym doradcą premiera Melesa Zenawiego ds. społecznych, organizacji obywatelskich i współpracy w randzie ministra. W latach 2008-2010 pełnił funkcję ministra ds. współpracy z parlamentem (whipa). 1 września 2010 objął urząd wicepremiera oraz ministra spraw zagranicznych. Został także wiceprzewodniczącym EPRDF[2].
20 sierpnia 2012, po nagłej śmierci premiera Melesa Zenawiego, jako wicepremier przejął obowiązki szefa rządu. Zgodnie z decyzją kierownictwa partii, miał pozostać na stanowisku premiera do końca kadencji i kolejnych wyborów parlamentarnych w 2015[3][4]. 15 września 2012 został wybrany nowym przewodniczącym EPRDF[5], a 21 września 2012 na specjalnym posiedzeniu parlamentu oficjalnie zaprzysiężony na stanowisku premiera Etiopii[6].
15 lutego 2018 złożył dymisję ze stanowiska premiera i funkcji przewodniczącego EPRDF z powodu masowych protestów i zamieszek antyrządowych. Jednocześnie zapowiedział pozostanie na stanowisku do momentu nominacji następcy przez Etiopski Ludowo-Rewolucyjny Front Demokratyczny[7]
Z wyznania zielonoświątkowiec należący do Apostolskiego Kościoła Etiopii[8].
|
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
