Szachy – przykład gry strategicznej

Gra strategiczna – rodzaj gier, w których zwycięstwo zależy od umiejętności poznawczych graczy oraz interakcji z zasadami rozgrywki, polegającej na nieustannie dokonywanych wyborach i decyzjach (strategiach działania), które prowadzą do różnych wyników[1].

Gry strategiczne należą do najstarszych form rozrywki w historii ludzkości. W formie planszowej reprezentują je gry takie jak: mankala, afrykańska z pochodzenia symulacja zbierania plonów[2]; japońskie gomoku[3]; oraz hinduskie szachy (caturaṅga)[4]. W średniowieczu popularna była gra liczbowa Rithmomachia, oparta na pitagorejskiej teorii liczb[5]. W XVI wieku, od momentu wydania gry karcianej Kartenspiel autorstwa Reinharda zu Solmsa, gdzie zwycięstwo zależało od dysponowania różnymi kartami symbolizującymi typy formacji wojskowych, zaczęła się kształtować odmiana gier strategicznych nazywana grami bitewnymi[6]. Szczególną popularność zdobyły one w XVIII i XIX wieku na ziemiach niemieckich (jako Kriegspiele), później były adaptowane m.in. przez Rosjan i Brytyjczyków[7].

W odróżnieniu od nieustannie popularnych, ale również niezwykle skomplikowanych gier bitewnych, w latach 80. XX wieku zaczęła się kształtować uproszczona odmiana gier strategicznych, często o tematyce ekonomicznej, przeznaczonych do codziennej rekreacji (eurogry). Choć konwencja eurogier została zapożyczona od amerykańskiej gry Acquire(inne języki) (1962) Sida Sacksona[8], gwałtowny rozwój przeżyła w Niemczech, m.in. za sprawą wielokrotnie nagradzanych Osadników z Catanu (1995) Klausa Tuebera[9] oraz Tikala (1999) Wolfganga Kramera i Michaela Kieslinga[10]. Z czasem konwencja eurogier była stosowana też z powodzeniem w innych krajach, o czym świadczy międzynarodowy sukces ww. gier i podobnych tytułów takich jak Wsiąść do pociągu (2004) czy Carcassone (2000).[11]. Z gier bitewnych i eurogier wywodzą się komputerowe gry strategiczne.

Przypisy

  1. Simon Dor, Strategy in Games or Strategy Games: Dictionary and Encyclopaedic Definitions for Game Studies, „Game Studies”, 18 (1), kwiecień 2018 [dostęp 2024-01-05].
  2. Óliver Pérez-Latorre, Del Ajedrez a Starcraft. Análisis comparativo de juegos tradicionales y videojuegos, „Comunicar: Revista Científica de Comunicación y Educación”, 19 (38), 2012, s. 124, DOI: 10.3916/C38-2012-03-03, ISSN 1134-3478 [dostęp 2024-01-05] (hiszp.).
  3. Fernand Gobet, Jean Retschitzki, Alex de Voogt, Moves in Mind: The Psychology of Board Games, Psychology Press, 5 sierpnia 2004, s. 244, ISBN 978-1-135-42513-5 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  4. Yuri Averbakh, A History of Chess: From Chaturanga to the Present Day, Milford, CT: Russell Enterprises, 2012, s. 20.
  5. Roger C. Mason, Wargaming: its history and future, „The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs”, 20 (2), 2018, s. 78, DOI: 10.1080/23800992.2018.1484238, ISSN 2380-0992 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  6. Roger C. Mason, Wargaming: its history and future, „The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs”, 20 (2), 2018, s. 79, DOI: 10.1080/23800992.2018.1484238, ISSN 2380-0992 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  7. Roger C. Mason, Wargaming: its history and future, „The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs”, 20 (2), 2018, s. 80–82, DOI: 10.1080/23800992.2018.1484238, ISSN 2380-0992 [dostęp 2024-01-05] (ang.).
  8. Stewart Woods, Eurogames: the design, culture and play of modern European board games, Jefferson: McFarland & Co, 2012, s. 33, ISBN 978-0-7864-6797-6 [dostęp 2024-01-05].
  9. Stewart Woods, Eurogames: the design, culture and play of modern European board games, Jefferson: McFarland & Co, 2012, s. 71–74, ISBN 978-0-7864-6797-6 [dostęp 2024-01-05].
  10. Stewart Woods, Eurogames: the design, culture and play of modern European board games, Jefferson: McFarland & Co, 2012, s. 75, ISBN 978-0-7864-6797-6 [dostęp 2024-01-05].
  11. Stewart Woods, Eurogames: the design, culture and play of modern European board games, Jefferson: McFarland & Co, 2012, s. 76-77, ISBN 978-0-7864-6797-6 [dostęp 2024-01-05].

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się