Giuseppe Bertello
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Giuseppe Bertello (2016)
Herb duchownego Narrabo nomen tuum
Będę głosił Twoje imię
Kraj działania

Ghana, Rwanda, Szwajcaria, Meksyk, Włochy, Watykan

Data i miejsce urodzenia

1 października 1942
Foglizzo

Prezydent Gubernatoratu Państwa Watykańskiego
Okres sprawowania

2011–2021

Nuncjusz apostolski we Włoszech i
San Marino
Okres sprawowania

2007–2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1966

Nominacja biskupia

17 października 1987

Sakra biskupia

28 listopada 1987

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

św. Wita i Modesta

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 listopada 1987

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Agostino Casaroli

Współkonsekratorzy

Albino Mensa
Luigi Bettazzi

Giuseppe Bertello (ur. 1 października 1942 w Foglizzo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Ghanie oraz pronuncjusz apostolski w Beninie z akredytacją w Togo w latach 1987–1991, nuncjusz apostolski w Rwandzie w latach 1991–1995, stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie w latach 1995–2000, nuncjusz apostolski w Meksyku w latach 2000–2007, nuncjusz apostolski we Włoszech i San Marino w latach 2007–2011, prezydent Gubernatoratu Państwa Watykańskiego i tym samym przewodniczący Papieskiej Komisji Państwa Watykańskiego w latach 2011–2021, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu diakona, w 2022 promowany do stopnia prezbitera), członek Rady Kardynałów w latach 2013–2023.

Życiorys

29 czerwca 1966 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Albino Mensy, i został inkardynowany do diecezji Ivrea. Uzyskał licencjat z teologii pastoralnej oraz doktorat z prawa kanonicznego. Następnie w 1967 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej, gdzie studiował dyplomację.

17 października 1987 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Beninie, Ghanie i Togo oraz arcybiskupem tytularnym Urbs Salvia. Sakry biskupiej 9 listopada 1985 udzielił mu kardynał Agostino Casaroli.

Następnie w 1991 został przedstawicielem Watykanu w Rwandzie. Będąc na tej placówce był świadkiem ludobójstwa w Rwandzie.

W marcu 1995 został Stałym Obserwatorem Stolicy Apostolskiej przy ONZ w Genewie.

27 grudnia 2000 został przeniesiony do nuncjatury w Meksyku.

Od stycznia 2007 do 1 października 2011 pełnił funkcję nuncjusza we Włoszech i San Marino.

3 września 2011 został ogłoszony następcą kard. Giovanniego Lajolo na stanowisku Gubernatora Państwa Watykańskiego. Urząd objął 1 października 2011. 6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[1].

4 marca 2022 papież Franciszek promował go do rangi kardynała prezbitera z zachowaniem dotychczasowej diakonii na zasadzie pro hac vice[2][3].

1 października 2022 po ukończeniu 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe[4].

Przypisy

  1. COMUNICATO DELLA SEGRETERIA DI STATO, 13.04.2013. press.catholica.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).
  2. Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
  3. Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].
  4. Kard. Bertello kończy 80 lat. Zmienia się liczba kardynałów-elektorów. ekai.pl. [dostęp 2022-10-01].

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Giuseppe Bertello na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-03-09]. (wł.).
  • Giuseppe Bertello w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2023-06-29] (ang.)
  • Giuseppe Bertello w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2021-01-28]

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się