| Data i miejsce urodzenia |
ok. 960 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1028/1040 |
| Zawód, zajęcie |
Gerszom z Moguncji, Gerszom ben Jehuda, zwany Światłem Diaspory lub Rabejnu (ur. ok. 960 w Metz, zm. ok. 1028 lub 1040 w Moguncji) – jeden z ważniejszych talmudystów w średniowiecznych Niemczech. Uważany za duchowego ojca judaizmu aszkenazyjskiego.
Był uczniem Jehudy ha-Kohena[1]. W Moguncji prowadził akademię talmudyczną[2][3][1].
Był protagonistą racjonalizmu w naukach talmudycznych Żydów aszkenazyjskich. Zajmował się także masorą, ustalając oczyszczoną wersję tekstu biblijnego[2]. Prawdopodobnie był autorem komentarzy do Talmudu, który także sam redagował[2][4]. Był także autorem responsów, cytowanych m.in. przez Rasziego i kodyfikatorów halachy[2].
Około 1000 roku był organizatorem zjazdu rabinów, które wydały 25 decyzji, zakazujących m.in. poligamii, udzielania rozwodu bez zgody obu stron czy czytania cudzej korespondencji[2][3][4][1].
Był również autorem selichot[1], powstałych prawdopodobnie po tym, gdy jego żona i syn zostali zmuszeni do przyjęcia chrztu[2].
Jego uczniami byli m.in. Eliezer HaGadol i Jaakow ben Jakar[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.