Przez większą część kariery był związany z Bayernem Monachium, z którym kilkukrotnie sięgał po mistrzostwo Niemiec, Puchar Niemiec i Puchar Europy Mistrzów Klubowych. Grając w barwach tego klubu w Bundeslidze i Pucharze Niemiec ustanowił liczne, w większości do dziś niepobite rekordy, jak np. najskuteczniejszego zawodnika w historii Bundesligi (365 goli) i w historii Pucharu Niemiec (78 goli). Wielokrotnie też, w rozgrywkach ligowych, w Pucharze Niemiec i w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych, zostawał królem strzelców.
Müller został laureatem wielu prestiżowych wyróżnień, m.in. Złotej Piłki w 1970 roku, Europejskiego Złotego Buta w 1970 i w 1972 oraz Orderu zasługi FIFA w 1998 roku. Znalazł się także na sporządzonej w 2004 liście FIFA 100. Z powodu nieprzeciętnych osiągnięć nadano mu przydomek Bomber der Nation (pol. „Bombowiec narodu”)[3][4]. Uważany jest za jednego z najlepszych napastników w historii piłki nożnej[5][6][7].
W październiku 1965 poznał w Monachium młodszą o cztery lata Ursulę „Uschi” Ebenböck. Kilka lat później Uschi została zarówno jego żoną, jak i menedżerką[4]. Miał z nią urodzoną w 1971 córkę Nicole[10][11].
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Gerd Müller po zwycięstwie w meczu finałowym Mistrzostw Świata w 1974 roku
Gerd Müller karierę seniorską rozpoczął w lipcu 1963 w klubie TSV 1861 Nördlingen, w którym przez poprzednie trzy lata grał na poziomie juniorskim[1][12]. W lipcu następnego roku został piłkarzem Bayernu Monachium[1]. W barwach tego klubu Müller czterokrotnie został mistrzem Niemiec (lata 1969, 1972, 1973 i 1974), czterokrotnie zdobywał Puchar Niemiec (lata 1966, 1967, 1969 i 1971), trzykrotnie Puchar Europy Mistrzów Klubowych (lata 1974, 1975 i 1976), a także jednokrotnie Puchar Interkontynentalny (w 1976 roku) i Puchar Zdobywców Pucharów (w 1967 roku).
Jako zawodnik Bayernu Müller strzelił łącznie 398 bramek w 453 meczach. W największym stopniu osiągnięcie to wypracował podczas występów w Bundeslidze, w której w 427 spotkaniach zdobył 365 goli. W rozgrywkach ligowych siedmiokrotnie zostawał królem strzelców (lata 1967, 1969, 1970, 1972, 1973, 1974 i 1978), ponadto cztery razy uzyskiwał ten tytuł w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych (lata 1973, 1974, 1975 i 1977) i trzy razy w Pucharze Niemiec (lata 1967, 1969 i 1971)[1]. Podczas gry w Bundeslidze i Pucharze Niemiec Gerd Müller ustanowił liczne rekordy, z których większość przetrwała do dziś, m.in. najskuteczniejszego zawodnika w historii (365 goli), najskuteczniejszego zawodnika w historii w meczach wyjazdowych przeciwko jednej drużynie (11 goli w meczu przeciwko FC Schalke 04), najskuteczniejszego zawodnika w historii z dwoma i więcej golami w jednym meczu (87 meczów) oraz najskuteczniejszego zawodnika w historii Pucharu Niemiec (78 goli).
W 1979 odszedł z Bayernu Monachium i wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie najpierw – w okresie od lipca 1979 do grudnia 1980 – grał w klubie Fort Lauderdale Strikers występującym w North American Soccer League (NASL), a następnie – od stycznia 1981 do czerwca 1982 – był piłkarzem drużyny Smiths Brothers Lounge[9][1].
Kariera reprezentacyjna
12 października 1966 Gerd Müller zadebiutował w reprezentacji Niemiec meczem z Turcją w Ankarze[3]. Karierę reprezentacyjną zakończył po meczu finałowym Mistrzostw Świata 1974, w którym zdobył zwycięską bramkę. Müller dla drużyny narodowej strzelił ogółem 68 goli w 62 meczach, co czyni go drugim najskuteczniejszym strzelcem w historii niemieckiej reprezentacji, po Miroslavie Klose[13].
Z niemiecką drużyną narodową Müller został brązowym medalistą Mistrzostw Świata 1970 oraz zwycięzcą Mistrzostw Europy 1972 i Mistrzostw Świata 1974. Na dwóch z tych imprez zdobył ponadto tytuł króla strzelców: na Mundialu w 1970 roku (10 goli w turnieju finałowym; łącznie na swoich dwóch mundialach, w 1970 i w 1974 roku, strzelił 14 bramek, dzięki czemu przez 32 lata był na szczycie listy najlepszych strzelców mistrzostw świata[4]) i na Euro w 1972 (4 gole w turnieju finałowym; w całym turnieju, łącznie z rundą kwalifikacyjną, strzelił 16 bramek w 12 meczach[4]).
Po zakończeniu kariery
Gerd Müller (2006)
Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. Zmarł Gerd Müller
Gerd Müller zakończył karierę w 1982[10]. Jeszcze jako czynny piłkarz, w listopadzie 1981 razem z przyjacielem Hansim Huberem kupił restaurację „The Ambry” w Fort Lauderdale, gdzie wówczas mieszkał wraz z rodziną[10][14]. Restauracja została przemianowana przez nowych właścicieli na „Gerd Müller’s Ambry”[14]. Müller współprowadził ją do 1984 roku, kiedy to z powodu tęsknoty żony za ojczyzną zdecydował o powrocie do Niemiec, do Monachium[10][14]. Restauracja pod pierwotną nazwą istnieje do dziś (stan na 2019 rok)[14].
Po przyjeździe ze Stanów Zjednoczonych Müller grał w tenisa, a także uczestniczył w sesjach autografowych i imprezach organizowanych od czasu do czasu przez Bayern Monachium[15]. Zmagał się ponadto z problemami natury zawodowej oraz osobistej i popadł w alkoholizm[16][15][9]. Pomogli mu wówczas dawni koledzy z Bayernu, m.in. Uli Hoeneß i Franz Beckenbauer, przekonując do podjęcia leczenia odwykowego, które przeszedł na przełomie 1991 i 1992 roku. W styczniu 1992 zatrudnił się jako asystent trenera napastników i bramkarzy drugiej drużyny Bayernu Monachium, prowadzonej przez Hermanna Gerlanda i Mehmeta Scholla[9].
Po 2010 pojawiły się u niego oznaki choroby Alzheimera, a informacja o tym, że Müller cierpi na to schorzenie trafiła do publicznej wiadomości jesienią 2015[9][17]. W związku z chorobą pod koniec 2014 zrezygnował z pracy w Bayernie, zaś na początku 2015 roku zamieszkał w domu opieki w Wolfratshausen[9]. W 2020 roku stan jego zdrowia znacznie się pogorszył[18]. Zmarł 15 sierpnia 2021 w wieku 75 lat[19]. Urna z jego prochami została złożona w kolumbarium cmentarza w Straßlach-Dingharting[9].
Najskuteczniejszy zawodnik w historii po 13. kolejkach Bundesligi: 17 goli[g]
Najskuteczniejszy niemiecki zawodnik w historii występów klubowych i reprezentacyjnych w jednym roku kalendarzowym, a także drugi w historii: 85 goli[h]
Najwięcej zdobytych tytułów króla strzelców w historii Bundesligi: 7[i][30]
Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który zdobył co najmniej jednego gola w 16 meczach z rzędu
Pierwszy zawodnik w historii Bundesligi, który zdobył siedem tytułów króla strzelców tych rozgrywek
Nieaktualne
Najskuteczniejszy zawodnik w historii Bundesligi w jednym sezonie: 40 goli (sezon 1971/1972)[j][31]
Najskuteczniejszy zawodnik w historii Bundesligi w jednym roku kalendarzowym: 42 gole w 34 meczach (rok 1972)[k][32]
Najskuteczniejszy zawodnik w historii Bundesligi z dwoma golami w jednym meczu: 55 meczów[l][33]
Najskuteczniejszy zawodnik w historii europejskich pucharów w barwach Bayernu Monachium: 66 goli[m][34]
Na cześć Gerda Müllera w 2008 roku zmieniono nazwę stadionu klubu TSV 1861 Nördlingen: z Rieser Sportpark na Gerd-Müller-Stadion[35][11].
Multimedia
Na początku października 2009 roku została wprowadzona na rynek przeglądarkowa gra komputerowa Gerd Müller’s PerfectGoal, która powstała we współpracy z Gerdem Müllerem.
Działalność pozasportowa w trakcie kariery
W 1967 zagrał wraz z ówczesnym trenerem Bayernu Monachium Zlatko Čajkovskim i bramkarzem tego klubu Seppem Maierem w filmie komediowym Wenn Ludwig ins Manöver zieht[36][37].
W 1969 nagrał singla z utrzymanymi w szlagierowej stylistyce utworami „Dann macht es bumm” i „Wenn das runde Leder rollt”[38].
W latach 70. XX wieku występował w telewizyjnej reklamie maślanki firmy Müller[39].
↑ abcdPatrick Strasser: Steakhaus in den USA: Auf Gerd Müllers Spuren in Florida. [w:] Sport [on-line]. abendzeitung-muenchen.de, 2019-04-28. [dostęp 2022-04-26]. (niem.).
↑ abGerd Müller: „Allein hätte ich das nicht geschafft“. [w:] Sport [on-line]. abendzeitung-muenchen.de, 2009-11-13. [dostęp 2022-04-26]. (niem.).
↑Abendzeitung – Gerd Müller: „Allein hätte ich das nicht geschafft“ (niem.) [dostęp 2012-03-27].
↑Legendarny napastnik Bayernu cierpi na chorobę Alzheimera.
↑FIFA Order of Merit holders (in alphabetical order). resources.fifa.com. [dostęp 2022-04-22]. (ang.). Plik w formacie PDF.
↑VIDEO: „Bomber“ Gerd Müller erhält Preis für sein Lebenswerk. [w:] SPORT BILD-Award [on-line]. sportbild.bild.de, 2013-08-12. [dostęp 2022-04-22]. (niem.).
↑Sport Bild ehrt Bayern, Matthäus und Gerd Müller. [w:] Sport [on-line]. welt.de, 2013-08-12. [dostęp 2022-04-22]. (niem.).
↑Die 27 Legenden in der Hall of Fame; Gerd Müller (Angriff) In der Hall of Fame seit 2018. [w:] Fussball [on-line]. kicker.de. [dostęp 2022-04-22]. (niem.).
↑Gerd Müller. [w:] HALL OF FAME [on-line]. fussballmuseum.de. [dostęp 2022-04-22]. (niem.).
↑Lewandowski wyrównał kolejny rekord Gerda Muellera. sport.pl, 2021-11-19. [dostęp 2021-11-21]. (pol.).
↑Robert Lewandowski na tropie kolejnego rekordu Gerda Muellera. sport.interia.pl, 2021-12-15. [dostęp 2021-12-18]. (pol.).
↑Bayern Munich – All-time top scorers. transfermarkt.com. [dostęp 2020-06-07]. (pol.).
↑Przemysław Augustyn: Lewandowski znów w koronie. Wyrównał rekord Muellera. sport.pl. [dostęp 2022-05-14]. (pol.).
↑Robert Lewandowski pobił rekord Gerda Müllera. 41. bramka w sezonie Bundesligi. [w:] Świat [on-line]. polsatnews.pl, 2021-05-22. [dostęp 2022-04-22]. (pol.).
↑Piotr Bernaciak: Lewandowski przebił wyczyn Gerda Muellera. Polak z rekordową liczbą goli w roku w Bundeslidze. bundesliga.onet.pl, 2021-12-17. [dostęp 2021-12-18]. (pol.).
↑Łukasz Witczyk: Bundesliga. Robert Lewandowski z kolejnym rekordem. Pobił osiągnięcie Gerda Muellera. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2021-01-04]. (pol.).
↑Robert Czykiel: Po raz kolejny to zrobił. Lewandowski znów lepszy od Gerda Muellera. sportowefakty.wp.pl, 2022-03-09. [dostęp 2022-03-25]. (pol.).
↑Patrick Strasser, Udo Muras: Gerd Müller - Der Bomber der Nation: Mit einem Vorwort von Thomas Müller. Komplett überarbeitete Ausgabe. Ein Geschenk für Fans der Torjäger-Legende des FC Bayerns und des DFB. books.google.pl, 2015. [dostęp 2022-04-25]. (niem.).
↑Wenn Ludwig ins Manöver zieht. filmportal.de. [dostęp 2022-04-25]. (niem.).
↑Gerd Müller – Dann Macht Es Bumm. discogs.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
↑Gerd Müller: alter Müllermilch-Spot. youtube.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
Mistrzostwo: 1972
