Gerardo Machado y Morales
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 września 1871
Camajuaní

Data i miejsce śmierci

29 marca 1939
Miami Beach

Prezydent Kuby
Okres

od 20 maja 1925
do 24 sierpnia 1933

Przynależność polityczna

Partia Liberalna

Poprzednik

Alfredo Zayas

Następca

Carlos Manuel de Céspedes y Quesada

Gerardo Machado y Morales (ur. 28 września 1871, zm. 29 marca 1939) – kubański polityk, bohater wojny o niepodległość z Hiszpanią, później dyktator i prezydent Kuby.

Życiorys

Urodził się w 1871 roku w Santa Clara. Otrzymał wykształcenie domowe, a następnie poświęcił się pracy w przemyśle tytoniowym. W 1895 roku, po wybuchu powstania przeciwko rządom hiszpańskim, Machado przyłączył się do sił powstańczych. Wziął aktywny udział w walkach przeciwko wojskom hiszpańskim, szybko awansując do stopnia generała brygady. Po zakończeniu wojny powrócił do działalności gospodarczej, został również wybrany burmistrzem Santa Cruz. W 1909 roku otrzymał od prezydenta José Miguela Gómeza nominację na stanowisko inspektora sił zbrojnych, a następnie ministra spraw wewnętrznych. Wkrótce wycofał się z działalności publicznej i zajął się interesami. Nawiązał bliskie stosunki gospodarcze z amerykańskimi przedsiębiorcami, którzy skłonili go do powrotu na scenę polityczną. W 1920 roku stanął na czele Partii Liberalnej i w 1924 roku wygrał prezydenckie wybory pod hasłem „droga, wolność, szkoły”.

Po objęciu urzędu prezydenta Machado natychmiast przystąpił do realizacji planu modernizacji Kuby. Rozwinął produkcję cukru i intensywnie przebudowywał infrastrukturę kraju. W czasie jego rządów zmodernizowano i rozbudowano sieć dróg, wzniesiono nową siedzibę parlamentu, rozbudowano Uniwersytet Hawański i rozwinięto opiekę zdrowotną. W 1927 roku wprowadzono osłony celne w celu przyśpieszenia rozwoju kubańskiego przemysłu. W 1928 roku Machado doprowadził do uchwalenia poprawki do konstytucji, przedłużającej jego kadencję z czterech do pięciu lat. Następnie, wbrew złożonej obietnicy, ponownie stanął do wyborów. Stosowana na szeroką skalę praktyka korumpowania działaczy opozycji zapewniła mu ponowny wybór na stanowisko prezydenta.

Wielki kryzys gospodarczy z 1929 roku poważnie ograniczył napływ inwestycji gospodarczych na Kubę. W kraju narastał sprzeciw wobec rządów Machado. W 1931 roku konspiracyjne Stowarzyszenie ABC, kierowane przez byłego prezydenta Mario García Menocala podjęło próbę zbrojnego powstania i obalenia rządów Machado. Rządowemu wojsku udało się jednak stłumić rebelię. Stowarzyszenie ABC nie zrezygnowało jednak z dalszej walki z rządem Machado. W tej sytuacji prezydent Stanów Zjednoczonych, Franklin Delano Roosevelt, postanowił interweniować na Kubie. Jego specjalny wysłannik Sumner Welles rozpoczął negocjacje z przedstawicielami rządu i opozycji, jednak nie udało mu się doprowadzić do porozumienia. W kraju narastało napięcie i wkrótce ogłoszono strajk generalny. Prezydenta opuściła także armia. Ostatecznie Machado skapitulował i 12 sierpnia 1933 roku został zmuszony do opuszczenia Kuby. Zmarł na wygnaniu w Miami Beach na Florydzie w 1939 roku.

Bibliografia

  • Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się