| |
| Imię i nazwisko |
Geoffrey Bond Lewis |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1935 |
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 2015 |
| Zawód |
aktor, scenarzysta, reżyser |
| Współmałżonek |
Paula Hochhalter |
| Lata aktywności |
1963, 1970–2015 |
Geoffrey Bond Lewis[1][2][3][4] (ur. 31 lipca 1935 w San Diego[5], zm. 7 kwietnia 2015 w Woodland Hills[6][7][8] w dzielnicy Los Angeles) – amerykański aktor, scenarzysta i reżyser telewizyjny i filmowy. Był ojcem aktorki i piosenkarki Juliette Lewis[9][10].
Urodził się w San Diego[11] jako syn Donalda Earla Lewis i Mary Josephine Lewis. Miał dwóch braci – Petera Toda i Grovera[12]. Spędził dzieciństwo w Rhode Island[13]. Potem wraz ze swoją rodziną przeprowadził się do Wrightwood, osady w Kalifornii. Kiedy miał 10 lat rozpoczął naukę w Victorville High School w Victorville. Przez dwa lata studiował teatr w San Bernardino Valley College[14]. Dorabiał jako przewoźnik publiczny – kierowca ciężarówki, podejmował się też innych prac dorywczych[15]. Uczył się aktorstwa w Neighborhood Playhouse School of the Theatre[16]. Występował w Plymouth Theater w Massachusetts, a także na scenie off-Broadwayu (1972)[17][18].
Swoją ekranową karierę rozpoczynał na początku lat 70. pojawiając się w westernach, takich jak Bydło Culpeppera (The Culpepper Cattle Co., 1972) z udziałem Billy’ego Greena Busha i Bo Hopkinsa, Banda (Bad Company, 1972) Roberta Bentona u boku Jeffa Bridgesa i Johna Savage’a, Nazywam się Nobody (Il mio nome è Nessuno, 1973) według scenariusza Sergia Leone z Terence Hillem, R.G. Armstrongiem i Henrym Fondą czy Mściciel (High Plains Drifter, 1973) Clinta Eastwooda[19]. Z Eastwoodem współpracował potem wielokrotnie[13], między innymi przy takich dziełach, jak Piorun i Lekka Stopa (Thunderbolt and Lightfoot, 1974), Każdy sposób jest dobry (Every Which Way But Loose, 1978), Bronco Billy (1980), Różowy cadillac (Pink Cadillac, 1989) oraz Północ w ogrodzie dobra i zła (Midnight in the Garden of Good and Evil, 1997)[20].
Jedne ze swoich najlepszych ról zagrał w filmach: Podwójne uderzenie (Double Impact, 1991) u boku Jean-Claude’a Van Damme’a, dramacie Mela Gibsona Człowiek bez twarzy (The Man Without a Face, 1993) jako szeryf Wayne Stark oraz Drzewo Jozuego (Joshua Tree, 1993) obok Dolpha Lundgrena. Oprócz tego Geoffrey Lewis zagrał w filmie Kosiarz umysłów (The Lawnmower Man, 1992)[21] z Pierce’em Brosnanem i Jeffem Fahey, westernie Richarda Donnera Maverick (1994) czy horrorze Roba Zombie Bękarty diabła (The Devil’s Rejects, 2005)[22].
Często pojawiał się także w gościnnych występach w serialach telewizyjnych: Bonanza, Barnaby Jones, MacGyver, Drużyna A, Zabójcze umysły, Dr House, Dowody zbrodni czy Z Archiwum X. Sporym sukcesem okazała się rola Earla Tuckera w miniserialu Flo (1980-81), za który zdobył nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego.
Był długoletnim członkiem Kościoła scjentologicznego[23].
5 października 1973 poślubił Glenis Kitty Duggan Batley, z którą rozwiódł się w 1975 r[24]. Z tego związku ma syna Lightfielda (ur. 8 września 1970), który pojawił się w filmie Jerry Maguire (1996) z Tomem Cruise i serialu CBS CSI: Kryminalne zagadki Nowego Jorku (CSI: NY, 2010), popularną córkę – aktorkę i piosenkarkę Juliette (ur. 21 czerwca 1973), która zasłynęła z występu w filmach takich jak Przylądek strachu (Cape Fear, 1991) i Urodzeni mordercy (Natural Born Killers, 1994), oraz córkę Dierdre, która zagrała w filmach: W rytmie serca (Grace of My Heart, 1996), Idąc na całość (Destination Anywhere, 1997) obok Jona Bon Jovi i Syn Jezusa (Jesus' Son, 1999) z udziałem Billy’ego Crudupa.
Rok później (1976) ożenił się z Paulą Hochhalter[25]. Jego dzieci to: Matthew, Miles, Peter, Brandy, Hannah i Emily Colombier[15].
Zmarł 7 kwietnia 2015 na zawał mięśnia sercowego[23] w swoim domu w Woodland Hills w Kalifornii. Miał 79 lat[15].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.