Głośność – subiektywne odczucie natężenia dźwięku[1][2]; cecha umożliwiająca uporządkowanie dźwięków w skalę od cichych do głośnych[3]; wielkość stosowana w psychoakustyce do pomiaru subiektywnego wrażenia natężenia dźwięku[4]. Jednostką głośności jest son[1].

Głośność zależna jest przede wszystkim od natężenia dźwięku[3], ponadto od czasu trwania dźwięku, jego widma częstotliwościowego[2], transjentów, zjawiska maskowania[3], kontekstu, w jakim dźwięk jest przez odbiorcę słyszany[2] oraz przynależnych słuchaczowi w danym momencie czynników psychicznych i fizjologicznych: zmęczenia, koncentracji, uwagi itp.[5]

Dla danego natężenia, subiektywnie najgłośniejszymi są dźwięki o częstotliwości z zakresu 2,5–4 kHz, a najcichszymi – o częstotliwości mniejszej niż 100 Hz i większej niż 10 kHz[1].

Relatywną miarą głośności jest poziom głośności wyrażany w fonach[2][1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d głośność, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-03-01].
  2. ↑ a b c d Murray Campbell, Clive Greated, Loudness, [w:] Grove Music Online, Oxford University Press, 2001, DOI: 10.1093/gmo/9781561592630.article.17030 [dostęp 2024-03-01] (ang.).
  3. ↑ a b c Baculewski et al. 2006 ↓, s. 310.
  4. ↑ Enda Murphy, Eoin A. King, Psychoacoustics - an overview, [w:] ScienceDirect [online], Elsevier, 2022 [dostęp 2024-03-01] (ang.).
  5. ↑ Fletcher i Munson 1933 ↓, s. 82.

Bibliografia

  • Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
  • Harvey Fletcher, W.A. Munson. Loudness, Its Definition, Measurement and Calculation. „Journal of the Acoustical Society of America”. 5 (2), s. 82–108, 1933. College Park, MD: American Institute of Physics. DOI: 10.1121/1.1915637. ISSN 1520-8524. 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się