Górne drogi oddechowe – część układu oddechowego człowieka, służąca do transportowania powietrza bogatego w tlen do płuc i do wydalania powietrza z płuc zawierającego produkty przemiany matrii, głównie dwutlenek węgla. W ich skład wchodzi jama nosowa (cavum nasi), gardło (pharynx) – z trąbką Eustachiusza (tuba auditiva) łączącą je z uchem środkowym (auris media) i krtań (larynx)[1]. Czasami krtań zaliczana jest do dolnych dróg oddechowych[2], a czasem częściowo do górnych, częściowo do dolnych dróg oddechowych, gdzie granicą są fałdy głosowe (część krtani powyżej fałdów głosowych zaliczana jest do górnych dróg oddechowych a poniżej do dolnych dróg oddechowych)[3][4]. Ściany górnych dróg oddechowych wyścielone są bardzo dobrze unaczynioną błoną śluzową z nabłonkiem migawkowym, której gruczoły pokrywają cały odcinek śluzowatą wydzieliną[5][6].
Powietrze wdychane przez nos jest oczyszczane z kurzu, bakterii przez śluz i nawilżane. Dodatkowo podczas pasażu przez górny odcinek dróg oddechowych powietrze jest ogrzewane, lub schładzane. Następnie powietrze przepływa do gardła i krtani. Na tym odcinku drogi oddechowe i przewód pokarmowy krzyżują się. Krtań przez otwarcie nagłośni umożliwia dalszą wędrówkę powietrza do dolnego odcinka dróg oddechowych a zamknięcie jej podczas połykania zabezpiecza drogi oddechowe przed dostaniem się pokarmu do ich światła (zachłyśnięcie)[7].
| Górne drogi oddechowe | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dolne drogi oddechowe |
| ||||||||
| Procesy | |||||||||
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
