Funkcja poetycka (estetyczna, kreatywna) – funkcja wypowiedzi skierowana na sam sposób organizacji komunikatu[1] i wywołanie doznań estetycznych[2], charakterystyczna dla stylu artystycznego[3]. Funkcja poetycka dochodzi do głosu w każdym momencie, w którym wypowiedź odbiega od neutralnego toku. Tekst, w którym funkcja poetycka jest nadrzędna w stosunku do innych może obfitować w środki stylistyczne (np. metafory, inwersje, doraźne neologizmy[4]), może mieć specyficzny układ rytmiczny. Funkcja poetycka tekstu nie ogranicza się jednak tylko do poezji. Z funkcją tą można spotkać się w przemówieniach, prozie, w różnego typu żartach, przysłowiach itp. Przejawia się często w rozmowach potocznych, korespondencji, żargonach zawodowych, uczniowskich, a więc wszędzie tam, gdzie dąży się do odświeżenia języka, przełamania szablonu.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.