Fumimaro Konoe
近衛 文麿
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 października 1891
Tokio

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1945
Tokio

Premier Japonii
Okres

od 4 czerwca 1937
do 5 stycznia 1939

Przynależność polityczna

Stowarzyszenie Wspierania Władzy Cesarskiej

Poprzednik

Senjūrō Hayashi

Następca

Ki'ichirō Hiranuma

Okres

od 22 lipca 1940
do 18 października 1941

Poprzednik

Mitsumasa Yonai

Następca

Hideki Tōjō

podpis
Odznaczenia
Wielka Wstęga Kwiatów Paulowni Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito (Japonia) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Hirohito (Japonia) Pamiątkowy Medal Odbudowy Stolicy (Japonia) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch

Fumimaro Konoe (jap. 近衛 文麿 Konoe Fumimaro; ur. 12 października 1891 w Chiyoda (Tokio), zm. 16 grudnia 1945 tamże)japoński książę i polityk, premier Japonii w latach 1937–1939 i 1940–1941.

Życiorys

Pochodził z rodu Fujiwara, był synem Atsumaro Konoe. Ukończył studia prawnicze na Kyoto University. Od 1916 wchodził w skład Izby Arystokracji japońskiego Zgromadzenia Narodowego, której w 1933 został przewodniczącym. Współpracował z premierem Kinmochim Saionjim i w tym charakterze uczestniczył w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919.

W czerwcu 1937 objął urząd premiera rządu i pozostawał na nim do stycznia 1939, w 1937 roku podejmując decyzję o rozpoczęciu wojny z Chinami o ogromnych konsekwencjach dla Japonii i całego obszaru Pacyfiku. Był zwolennikiem uzyskania przez Japonię dominacji w rejonie Azji-Pacyfiku. Ponownie objął stanowisko premiera 22 lipca 1940, a jedną z jego decyzji w tym czasie było rozwiązanie istniejących partii politycznych. We wrześniu 1940 jego przedstawiciel w Berlinie podpisał pakt trzech. Po rozwiązaniu partii politycznych założył monopartię Stowarzyszenie Wspierania Władzy Cesarskiej, której został liderem. W lipcu 1941 sformował nowy gabinet, jednak już w październiku tego roku jako przeciwnik przystąpienia Japonii do II wojny światowej musiał ustąpić ze stanowiska. Objął stanowisko doradcy cesarza Hirohito, zachowując znaczące wpływy na bieg spraw politycznych.

Od 1944 optował za prowadzeniem rozmów pokojowych i wyprowadzeniem kraju z wojny. Przewodniczył delegacji mającej prowadzić negocjacje pokojowe w Moskwie, ale nie został przyjęty przez Wiaczesława Mołotowa. Po kapitulacji Japonii został wicepremierem pierwszego powojennego rządu. Obawiając się postawienia przed sądem za zbrodnie wojenne, popełnił samobójstwo.

Jego wnukiem jest Morihiro Hosokawa.

Bibliografia

  • Bogdan Koszel, Stanisław Żerko, Słownik polityków XX wieku, Poznań: Wydaw. Poznańskie, 1997, ISBN 83-86138-86-8, OCLC 749208805.
  • Fumimaro Konoye • Spartacus Educational [dostęp 2011-07-06]

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się