Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1810 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
27 listopada 1884 |
Zawód, zajęcie |
tancerka baletowa i choreografka |
Fanny Elssler, właśc. Franziska Elssler (ur. 23 czerwca 1810 w Gumpendorfie, zm. 27 listopada 1884 w Wiedniu) – austriacka tancerka i choreografka, primabalerina liryczna[1][2]. Wprowadziła do baletu tańce ludowe takie jak kaczucza, krakowiak i tarantela[3][1]. Występowała w latach 1818–1851, m.in. w Wiedniu, Neapolu, Berlinie, Londynie i Paryżu[1][3]. Obok Włoszki Marii Taglioni, z którą rywalizowała, jest najbardziej znaną tancerką europejskiego romantyzmu[3][2][1].
Urodziła się w Gumpendorfie koło Wiednia[1]. Jej ojciec pracował jako kopista dla kompozytora Franza Josepha Haydna. Pobierała naukę tańca u Jeana-Pierre'a Aumera. Występowała począwszy od 1818 ze swoją starszą siostrą Therese (1808–1878), także tancerką, w wiedeńskim Theater am Kärntnertor[3][2]. W latach 1825–1827 tańczyła w Neapolu, a w latach 1827–1830 w Wiedniu. Debiutowała w 1830 w Berlinie, a w 1833 w Londynie[2]. Do debiutu w 1834 w Paryżu przygotowywał ją Auguste Vestris – tańczyła jako Alcina w balecie La Tempête (autor: Jean Coralli)[3][2].
W Operze Paryskiej występowała do 1840. Sławę przyniosły jej występy w baletach: jako Florinda w Le Diable boiteux (1836), gdzie tańczyła kaczuczę, jako Sarah Campbell w La Gypsy (1839), gdzie tańczyła krakowiaka oraz Lauretta w La Tarentule (1839), gdzie wykazała zdolności pantomimiczne. W latach 1840–1842 odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych. Następnie z powodzeniem występowała w Anglii, Niemczech, Włoszech i Rosji aż do przejścia na emeryturę 21 czerwca 1851 roku[3][2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.