Informacje podstawowe | |
Postać izolowana |
ف |
---|---|
Postać początkowa |
فـ |
Postać środkowa |
ـفـ |
Postać końcowa |
ـف |
Podstawowy alfabet | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Fāʾ (ف) – dwudziesta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [f], tj. spółgłoski szczelinowej wargowo-zębowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery pe.
W języku polskim litera fāʾ jest transkrybowana za pomocą litery F[2].
W arabskim systemie liczbowym literze fāʾ odpowiada liczba 80.
Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|---|---|---|---|
Wygląd: |
ف | ـف | ـفـ | فـ |
Znak | ف | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Feh | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1601 | U+0641 |
UTF-8 | 217 129 | d9 81 |
Odwołania znakowe SGML | ف | ف |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.