Ewa Czaczkowska
Ilustracja
Ewa Czaczkowska (2022)
Data urodzenia

25 listopada 1961

Zawód, zajęcie

historyk, dziennikarka, pisarka

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Warszawski

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Wydział

Teologiczny, Instytut Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Ewa Katarzyna Czaczkowska (ur. 25 listopada 1961) – polska historyk, dziennikarka, publicystka i biografistka.

Życiorys

Ewa Katarzyna Czaczkowska urodziła się 25 listopada 1961[1][2]. Absolwentka historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1985 i dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim – podyplomowe dwuletnie Dzienne Studium Dziennikarstwa w 1988. Dziennikarka uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii w 2013[3].

Od 2012 jest pracownikiem naukowym w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa[4] na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2013 została adiunktem[5]. Jej obszarem badań naukowych są historia mediów, historia Kościoła, biografistyka, teoria mediów[6].

W latach 2016–2020 była ekspertem naukowym Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie[7]. Jest współautorką wystawy głównej Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie[8]. Od 2020 roku jest dyrektorem Biura Komunikacji i Promocji UKSW[9]. Felietonistka tygodnika „Gość Niedzielny”.

Jako dziennikarka w latach 1990–2013 pracowała w dzienniku „Rzeczpospolita”, a wcześniej w tygodniku „Zielony Sztandar” (1988–1990, reporterka). Jest laureatką pierwszej Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka (2002)[7]. W 2010 założyła Fundację Areopag XXI[10], a do 2018 była redaktorem naczelnym, i założycielką, portalu internetowego Areopag21.pl „Rozmowy o Bogu, wierze i religii”[3]. Publikowała w czasopismach m.in.: „Gość Niedzielny”, „Do Rzeczy”, „Wprost”, „Uważam Rze”, a także „Idziemy” oraz kwartalniku „Homo Dei”. Publikowała także na portalach internetowych m.in.: Aleteia, Stacja 7[3]. Prowadziła audycje w PR24[3]. Do 2020 była współorganizatorką Festiwalu Filmów Dokumentalnych Kino z duszą. W czerwcu 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał ją w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[11].

Jest autorką książek biograficznych w tym prymasa Stefana Wyszyńskiego, św. Faustyny Kowalskiej, bł. ks. Jerzego Popiełuszki oraz dziewięciu zagranicznych w językach m.in.: angielskim, hiszpańskim, włoskim, francuskim, chorwackim, litewskim, słoweńskim[12]. Laureatka pięciu „Feniksów” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich[12].

Jest członkiem Zespołu Redakcyjnego przygotowującego publikację dzienników prymasa Stefana Wyszyńskiego Pro memoria[13]. Uczestniczyła w opracowaniu Positio – procesu beatyfikacyjnego prymasa Stefana Wyszyńskiego[14]. Jest członkiem Międzynarodowej Akademii Bożego Miłosierdzia[15].

Publikacje

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyki i popularyzacji za książkę Kościół XX wieku (2000)[16]
  • Nagroda Dziennikarska im. Biskupa Jana Chrapka „Ślad” (2002)
  • Nominacja do nagrody dziennikarskiej „Press” w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne (2005)
  • Brązowy medal im. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej (2012)[17]
  • Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyka religijna za książkę Siostra Faustyna. Biografia Świętej (2013)[18]
  • Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyka religijna za książkę Kardynał Wyszyński. Biografia (2014)[19]
  • Złoty Krzyż Zasługi (2014, za zasługi dla polskiego dziennikarstwa oraz wybitne zasługi w budowaniu niezależnej prasy)[2]
  • Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii historia za publikację Stefan Wyszyński. Pro memoria, tom II: 1953 (2018)[20]
  • Nagroda „Żółtej Ciżemki” Biblioteki Kraków za książkę „Bajki mariackie” (2020)[21]
  • Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii historia – „Niepodległa” za „Prymas Wyszyński a Niepodległa. Naród – patriotyzm – państwo w myśli i nauczaniu Prymasa Tysiąclecia” red. Ewa K. Czaczkowska, Rafał Łatka (2020)
  • Wyróżnienie Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii eseistyka za książkę „Historie kobiet wybranych” (2020)
  • Nominacja do Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego w II kategorii reportaży historycznych, biografii i wspomnień za książkę „Prymas Wyszyński. Wiara, nadzieja, miłość” (2021)

Przypisy

  1. Ewa Katarzyna Czaczkowska – Monitor firm. monitorfirm.pl. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2018)].
  2. a b M.P. z 2015 r. poz. 8.
  3. a b c d Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna – UKSW Warszawa [online], media.uksw.edu.pl [dostęp 2019-05-31].
  4. Dr Ewa K. Czaczkowska | Wydział Teologiczny [online], teologia.uksw.edu.pl [dostęp 2021-07-20].
  5. Struktura wydziału. media.uksw.edu.pl. [dostęp 2014-10-20].
  6. Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna – UKSW Warszawa [online], media.uksw.edu.pl [dostęp 2019-03-31].
  7. a b Dr Ewa K. Czaczkowska | Wydział Teologiczny [online], teologia.uksw.edu.pl [dostęp 2019-05-31].
  8. Podróż z Janem Pawłem II i prymasem Wyszyńskim [online], www.rp.pl [dostęp 2021-07-20] (pol.).
  9. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie – Biuro Komunikacji i Promocji [online], uksw.edu.pl [dostęp 2021-07-20].
  10. Fundacja Areopag XXI. krs-online.com.pl. [dostęp 2014-10-20].
  11. Prezydent: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej musi przywrócić pamięć i zasłużone dobre imię ruchu narodowego i chrześcijańskiego. wpolityce.pl, 26 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-27].
  12. a b Ewa K. Czaczkowska [online], ewa.czaczkowska.pl [dostęp 2019-05-31].
  13. Instytut Pamięci Narodowej, Stefan Wyszyński, Pro memoria, t. 2: 1953 [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2019-05-31] (pol.).
  14. Zbigniew Suchecki, Prymas Wyszyński kandydat na ołtarze, „Kościół i Prawo” (6 (19) nr 1), 2017, s. 161–175, DOI: 10.18290/kip.2017.6.1-11, ISSN 0208-7928 [dostęp 2019-05-31] (pol.).
  15. Ewa Czaczkowska. stacja7.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 listopada 2014)].
  16. Nagroda Feniks 2000. swk.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2014)].
  17. Redaktor TVN nagrodzony medalem Jana Pawła II za zasługi. gloria.tv, 2 lipca 2012. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2014)].
  18. Czaczkowska wyróżniona Feniksem. rp.pl, 12 kwietnia 2013. [dostęp 2014-10-20].
  19. Feniks dla Ewy Czaczkowskiej za biografię prymasa Wyszyńskiego. ekai.pl, 4 kwietnia 2014. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 grudnia 2014)].
  20. Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Laureaci Nagród FENIKS 2018 [online] [dostęp 2019-05-31].
  21. Nagroda Żółtej Ciżemki – edycja IV – Biblioteka Kraków [online] [dostęp 2021-07-20] (pol.).

Bibliografia

  • Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie prywatnej. czaczkowska.pl. [dostęp 2014-10-20].
  • Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie Wydziału Teologicznego UKSW. teologia.uksw.edu.pl. [dostęp 2014-10-20].
  • Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie aeropag24.pl. areopag21.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 października 2014)].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się