Ermanno Olmi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1931
Bergamo

Data i miejsce śmierci

5 maja 2018
Asiago

Zawód

reżyser
scenarzysta
producent

Współmałżonek

Loredana Detto
(od 28.02.1963 do 07.05.2018; jego śmierć) – 3 dzieci

Lata aktywności

1953–2017

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Złoty Medal Zasługi dla Kultury i Sztuki

Ermanno Olmi (ur. 24 lipca 1931 w Bergamo, zm. 5 maja 2018 w Asiago[1][2]) – włoski reżyser, scenarzysta, operator, montażysta i producent filmowy. Laureat wielu nagród filmowych, m.in. Złotej Palmy na 31. MFF w Cannes za film Drzewo na saboty (1978) oraz Złotego Lwa na 45. MFF w Wenecji za film Legenda o świętym pijaku (1988).

Życiorys

Przyszedł na świat w Bergamo, skąd jego rodzina przeprowadziła się wkrótce do Treviglio. Obydwie miejscowości znajdują się na północy Włoch, w regionie Lombardia, w którym Olmi nakręcił większość swoich filmów. Wychował się w tradycyjnej rodzinie katolickiej (ojciec zginął w czasie II wojny światowej) i stąd jego filmy nasycone są duchem chrześcijaństwa.

Swoją żonę Loredanę Detto poznał na planie jednego ze swoich pierwszych filmów, Posada (1961). Detto zagrała w nim główną rolę Antonietty Masetti. Para doczekała się trojga dzieci i jest razem już od ponad 50 lat.

Styl filmowy

Jego styl filmowy wywodzi się z tradycji włoskiego neorealizmu, a właściwie z niejakiej opozycji w stosunku do niego, gdyż Olmi obsadzał w swych filmach amatorów w naturalnych wnętrzach i plenerach, a nie aktorów profesjonalnych, jak zwykle robili to neorealiści. Charakterystyczne dla twórczości Olmiego są długie, powolne ujęcia. Jego filmy przeważnie mają także zacięcie społeczne – reżyser był zawsze wrażliwy na krzywdę ludzką. Głęboka wiara i nauka Kościoła katolickiego również odcisnęły trwały wpływ na jego twórczość.

Filmografia

reżyser

  • 1959: Czas się zatrzymał (Il tempo si è fermato)
  • 1961: Posada (Il posto)
  • 1963: Narzeczeni (I fidanzati)
  • 1965: I przyszedł człowiek (E venne un uomo)
  • 1967: Racconti di giovani amori
  • 1968: Fatalny dzień (Un certo giorno)
  • 1970: Zbieracze (I recuperanti) – telewizyjny
  • 1971: Latem (Durante l’estate)
  • 1974: La circostanza
  • 1978: Drzewo na saboty (L’albero degli zoccoli)
  • 1983: Camminacammina
  • 1987: Niech żyje czcigodna pani! (Lunga vita alla signora!)
  • 1988: Legenda o świętym pijaku (La leggenda del santo bevitore)
  • 1993: Tajemnica starego lasu (Il segreto del bosco vecchio)
  • 1994: Genezis – od stworzenia do potopu (Genesi: La creazione e il diluvio)
  • 2001: Rzemiosło wojenne (Il mestiere delle armi)
  • 2003: Śpiewając za parawanami (Cantando dietro i paraventi)
  • 2005: Bilety (Tickets) – nowela
  • 2007: Sto gwoździ (Centochiodi)
  • 2009: Matka Ziemia (Terra madre) – dokumentalny
  • 2011: Wioska z kartonu (Il villaggio di cartone)
  • 2014: I znów zazielenią się łąki (Torneranno i prati)
  • 2017: Vedete, sono uno i voi

Odznaczenia

  • Order Zasługi Republiki Włoskiej:
    • Gran Croce (Krzyż Wielki) – 2004[3]
    • Grande Ufficiale (Wielki Oficer) – 2001[4]
    • Commendatore (Komandor) – 1995[5]
  • Medaglia d’oro ai benemeriti della cultura e dell’arte (Złoty Medal Zasługi dla Kultury i Sztuki) – 2004[6]

Nagrody

Przypisy

  1. Roberto Nepoti: È morto Ermanno Olmi, addio al visionario, imprevedibile regista del nostro cinema. repubblica.it, 2018-05-07. [dostęp 2018-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-07)]. (wł.).
  2. John Francis Lane: Ermanno Olmi obituary. theguardian.com, 2018-05-07. [dostęp 2018-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-07)]. (ang.).
  3. Olmi Sig. Ermanno – Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  4. Olmi Sig. Ermanno – Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  5. Olmi Sig. Ermanno – Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  6. Olmi Ermanno – Medaglia d’oro ai benemeriti della cultura e dell’arte. quirinale.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).

Linki zewnętrzne

  • Ermanno Olmi w bazie Filmweb
  • Ermanno Olmi w bazie IMDb (ang.)
  • Ermanno Olmi w bazie Notable Names Database (ang.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się