Epigrafika (gr. epigraphḗ = napis) – dyscyplina badawcza polegająca na zbieraniu, analizowaniu i publikowaniu napisów (epigrafów) wykonanych na materiale twardym (kamieniu, metalu, drewnie itp.). Bywa zaliczana do nauk pomocniczych historii. Jest dzielona według języków i typów pisma za pomocą których napisy zostały wykonane. Epigrafika wspomaga badanie geografii dialektów, zmian językowych, ale także i stopnia znajomości pisma w danej populacji[1].
Epigrafika jako nauka zaczęła się rozwijać w XVI wieku. Do znanych specjalistów należeli Georg Fabricius (1516–1571), August Wilhelm Zumpt (1815–1877), Theodor Mommsen (1817–1903), Emil Hübner (1834–1901), Franz Cumont (1868–1947), Silvio Panciera (1933–2016).
Wśród współczesnych badań polskiej epigrafiki można wyróżnić pracę Lwów po polsku Kseniji Borodin i Iwanny Honak[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
Szamba betonowe Kamieńsk . . — Přestavba koupaliště v Hostinném navzdory ts2 space Ts2 Satellite ts2 satellite Hôtels Tuvalu
