Eintopf (wym. ajntopf – niem. dosł. „jeden garnek”) – potrawa jednogarnkowa; treściwy posiłek przygotowany w jednym naczyniu, zastępujący cały obiad.
Składnikiem dania może być boczek lub inne mięso, warzywa, ziemniaki, ryż lub kasza albo inne dostępne w danej chwili dodatki.
W kuchniach narodowych i regionalnych (m.in. bałkańskich) potrawy te są na ogół pochodzenia wiejskiego lub pasterskiego jako pierwotnie przygotowywane w zawieszonym nad ogniskiem kociołku (por. węgierski gulasz, bułgarska kawyrma, bałkański giuwecz) i przyprawiane dziko rosnącymi ziołami (np. cząbrem, lebiodką). Stanowiąc najczęściej jedyny posiłek w ciągu dnia, jadło to musiało być wyjątkowo sycące[1].
Potrawa w zależności od składników może przypominać zupę, gulasz lub potrawkę. Gospodynie przygotowywały Eintopf, gdy brakowało czasu na gotowanie większych posiłków, np. podczas „wielkiego prania” albo żniw[2].
W okresie narodowego socjalizmu w Niemczech propagowano, aby raz w miesiącu rezygnować z obfitszego obiadu niedzielnego i zastępować go Eintopfem (tzw. Eintopfsonntag). Zaoszczędzone w ten sposób pieniądze miały być przekazywane na potrzeby ubogich[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
