Ee – dwuznak używany w języku niderlandzkim i angielskim. W niderlandzkim[1] oznacza długie e [eː], jako długa samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona. Natomiast w pisowni języka angielskiego zazwyczaj oznacza długie i [iː], jako długa samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.