Ten artykuł od 2017-04 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.
Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Według stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. w dyspozycji PKP S.A. znajdowało się 2625 budynków dworców kolejowych[2]. Z tej grupy czynnych było 936 obiektów[2]. Pozostałe zostały zamknięte (nie funkcjonowały) lub zmieniły przeznaczenie (sklepy, usługi)[2].
Spośród czynnych dworców kolejowych 83 obiektom nadano charakter strategiczny[2]. Podstawowymi kryteriami zaliczenia dworców do tej grupy była wielkość obsługiwanych potoków ruchu w przewozach pasażerskich oraz znaczenie obiektu w zakresie skomunikowań i powiązań wewnątrzgałęziowych i z innymi gałęziami transportu. Generalnie są to obiekty zlokalizowane w największych polskich aglomeracjach, a także usytuowane w centralnej, zachodniej i południowej części kraju. Około 100 dworców kolejowych zostało przekazanych samorządom terytorialnym różnych szczebli, przy czym nie wszystkie z nich są obecnie wykorzystywane do obsługi pasażerów[2].
PKP S.A. sukcesywnie realizuje program modernizacji dworców kolejowych. Jednocześnie zmieniają się funkcje pełnione przez dworce kolejowe – skraca się czas przebywania tam podróżnych, zmniejsza się zatem zapotrzebowanie na wykorzystanie powierzchni dworca kolejowego w zakresie związanym z obsługą podróżnych. Wolne powierzchnie przeznaczane są na wynajem dla podmiotów komercyjnych[3].
Historia
Pierwszy dworzec kolejowy na obecnym terenie Polski, Wrocław Górnośląski, powstał w 1842 r., obecnie mieści przychodnię. W poszczególnych zaborach budowano dworce różniące się architekturą i funkcjonalnością.
Poznań Główny – nowy budynek dworca powstał przed Euro 2012. Został oddany do użytku przed turniejem, a budowa trwała 10 miesięcy[5]. Wykonawcą była węgierska firma Trigranit Development Corporation[6]. Budynek wzbudził mieszane uczucia, otrzymując wyróżnienie Makabryła, przyznawane najgorszym budynkom. W żargonie miejskim budynek nowego dworca nazywany jest chlebak[7].
Łódź Fabryczna – prace przy budowie nowego dworca Łódź Fabryczna rozpoczęły się w październiku 2011 roku. Zgodnie z podpisaną wówczas umową inwestycja miała zakończyć się w lutym 2015, ostatecznie dworzec oddano do użytku w grudniu 2016. Budowa dworca miała pochłonąć około 1,75 mld zł, z czego 1,3 mld zł z funduszy Unii Europejskiej a 460 mln zł z funduszów miejskich[8].
W 2015 roku PKP wprowadziły nowy sposób kategoryzowania dworców w zależności od znaczenia w ruchu kolejowym. Dworce podzielone są na kategorie Premium, Wojewódzkie, Aglomeracyjne, Regionalne, Lokalne i Turystyczne[9].
Wcześniej dworce dzielono ze względu na liczbę obsługiwanych pasażerów na 4 kategorie: A, B, C, D.
Większość budynków dworcowych wymagała remontu lub przebudowy. Po roku 1990 oddano do użytku jedynie dworzec Częstochowa Osobowa, dworzec Łódź Kaliska nie został ukończony. Od 2010 r. PKP prowadzi remonty dworców w całej Polsce.
W latach 1948–2010 na dworcu Wrocław Główny działało Kino Dworcowe, przez pewien okres wyświetlające filmy pornograficzne (2002–2005), a od 2008 niezależny repertuar filmowy[16][17].
Biblioteki
Przykładem może być stacja Ruda Chebzie, w której znalazła siedzibę Biblioteka Miejska w Rudzie Śląskiej.
Świetlice dworcowe
Na przykład:
Młodzieżowa Świetlica Dworcowa przy Klubie Kolejarza, Wrocław Główny
↑Czynne dworce na dzień 30.09.2023 r. [online], pkp.pl, 30 września 2023 [dostęp 2023-11-07].
↑ abcdePlan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w zakresie sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym. Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 9 października 2012 r. w sprawie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w zakresie sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1151), s. 15. Rozporządzenie to zostało zastąpione przez Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 grudnia 2020 r. w sprawie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich oraz w wojewódzkich przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym (Dz.U. z 2020 r. poz. 2328).